Tasarım ve İnsan İlişkisi

Yaratıcı tahlil ve fikirler gökten zembille inmez. İnsan sorunu hisseder, yaşar, tecrübeler, en sonunda düşünür ve tahlili bulur. Sonuçta insan yaşadığı, hissettiği, deneyimlediği her şeyi çok çarçabuk çözer.

Yeryüzüne keşfetmek için gelmiş varlıklar olarak bu yegâne vazifenin hakkını vermeliyiz ki hem kendimize hem de içinde bulunduğumuz topluma yararımız olabilsin.

İnsan

Teknolojik ve ekonomik gelişmeler insanoğlunun hayatını epeyce kolaylaştırdı. Artık hayat daha süratli akıyor. Yollar kısalıyor, meseleler azalıyor, işler kolaylaşıyor ve insan özünde binlerce yıllık tecrübe, bilgi ile hayatta kalabilen insan, tembelleşiyor. Tahminen de bu sözlerim sizi biraz üzebilir fakat “yeni kuşak insan” dediğimiz kavram aslında çok da iç açıcı değil. 

Tasarım odaklı fikir en temelinde insanı, onun his ve tecrübelerini barındıran bir niyet sistemi ve aslında bize hiç de uzak olmayan hatta genlerimize kadar işlemiş bir sistem. Yalnızca ona biraz daha yakından bakıp keşfetmemizi bekliyor. Hepsi bu! 

Çözüm üretme yeteneğinin kaybolması, günümüzün tahminen de en değerli meselelerinden biri. Binlerce sorun ve sorun içerisinden en süratli, en ucuz ve en gerçek tahlili bulabilmek! Teknolojinin içine doğmuş olan yeni jenerasyon insan, geçmişe nazaran daha az sorunla dünyaya geliyor. Bunun sonucunda yavaş yavaş sorun çözme yetilerini yitiren, yani bir açıdan gelişmiş fakat birebir vakitte bir açıdan da zayıf olan insan! 

Oysa tecrübelerimiz, muvaffakiyet ve başarısızlıklarımız yani sizi o güne kadar siz yapan her şey, bugünü inşa eder. Aslında bu bahse kişisel baktığımız kadar toplumsal hatta insanlık açısından da bakmanızı öneririm. İlkel insanların birinci çağlarda deneyimlediği, öğrendiği ve anladığı her şey bize bugünleri veren temel ögelerdir.

İnsan temelinde öğrenen, gelişen ve deneyimleyendir. Öğrenmek, gelişmek ve deneyimlemek ise kuvvetli bir süreçtir. Vakit alır, emek ister ve biraz zorlanmayı gerektirir. Aksi takdirde edinilen bilgi de maharet de yetersiz ve yalın kalacaktır. 

Çevrenize biraz dikkatli bakın ve başarılı tüm insanları gözlerinizin önüne getirin. Göreceksiniz ki bu insanların büyük bir çoğunluğu, hatta çabucak hemen hepsi şiddetli bir süreç sonunda bugünlerini elde etmişlerdir. Hepsinin ortak noktası ve ortak söylemi, “Hiç de kolay olmadı.” olacaktır. Kusurlar yapıldı, dersler alındı, en başa dönüldü, tekraren denendi, öğrenildi ve en sonunda başarıldı.

Başarılı tüm süreçlerin ardında, deneme yanılma süreçleri vardır. Onlarca bilimsel projenin ve keşfin gerisinde bu sistemi görebilirsiniz.

Çünkü her deneme, her yanılma aslında bir sonraki evrede sana harikulade bilgi ve tecrübeler getirecektir. Bilgi bir bedel ister ve bunu genelde peşin alır. Evvel bilgiye ve hünere ulaşıp sonra bedelini ödeyen ne bilimde ne de sanatta görülmemiştir. Bu iki bedel yani bilim ve sanat, insanı bugünlere getiren yegâne bedellerdir.

İnsanın temel gelişim sürecinin en kıymetli noktası tecrübe noktasıdır. Aksi halde insanoğlunun bugünlere gelmesi imkânsızdı. Daima öğrenme ve gelişme halinde olan beyin, her seferinde bir kapı daha açarak ve bunları genlerine aktararak bir sonraki jenerasyonun daha zeki, daha bilgili olmasını sağladı.

Peki, bu bağlamda günümüz beşerinin bilinen en zeki insan olduğunu söylesek sanırım yanılmayız, o denli değil mi? 

Bu gerçeği birçok araştırma destekliyor olsa da birçok araştırma da tam karşıtını söylüyor. İşte sorun tam da burada başlıyor. Araştırmalara nazaran çağdaş insan birçok açıdan daha bilgili olabilir fakat hayat daha kolaylaştı ve beşerler gelişimleri için ekstra efor sarf etmeyi bıraktı. Artık karmaşık sorunlar karşısında insanoğlu daha savunmasız hale geldi. Birçok açıdan teknoloji, sorunları çözmede kolaylık gösterse de bunun çağdaş insanın köleleşmesi ve aptallaşması gerçeğini gizleyemediği ortada. 

İçinde bulunduğumuz çeyrek asırda sistematik olarak şirketlerin satış pazarlama stratejilerine nazaran insanoğlunun yetileri de değişti. Her ne kadar geçmişten gelen tecrübe ve bilgi genlerimizle bizlere aktarılmış olsa da, bilhassa 2000’li yıllardan sonra önümüze çıkan gerçek tam manasıyla ürkütücü. 

İngiliz biliminsanları tarafından yapılan araştırmalarda, 200 yıl öncesine oranla insanın zekâ düzeyinde önemli düşüşlerin ortaya çıktığı tespit edildi. Hayat seleksiyonunu baz alan çalışmaya nazaran, hayat şartları değiştikçe ve geliştikçe ömür için verilen uğraş de en az düzeye iniyor.

Tüm bunları göz önüne aldığımızda çıkan sonuç, olağan kaidelerde daima gelişmeye ve ilerlemeye devam etmesi gereken insanoğlu, teknolojik gelişmeler ile birlikte geriye gitmeye başladı!

Sonuç olarak bilimsel araştırma sonuçlarına nazaran birtakım açılardan ilerleme kaydetsek de birtakım açılardan bakıldığında aptallaşıyoruz.

Facebook

X

Instagram

Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar külliyen müelliflerinin özgün niyetleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio