Yargıtay’dan emsal karar! Hile yapan satış müdürü tazminatsız kovuldu

Emekçi, kıdem ve ihbar tazminatı ile manevi tazminat, yıllık müsaade, fazla çalışma, seyahat ve işyeri için kullanılan telefon masrafı alacaklarının tahsilini istedi.

Mahkemede söz veren patron ise davacı satış müdürünün iş kontratının ‘doğruluk ve bağlılıkla bağdaşmayan hareketleri’ kapsayan 4857 sayılı Kanun’un 25/II-g-e fıkraları uyarınca feshedildiğini, bu nedenle ihbar ve kıdem tazminatı taleplerinin yerinde olmadığını öne sürdü. Davalı işveren, müdürün yaptığı hileli süreçler sonucunda şirketin 1 milyon TL ziyana uğradığının tespit edildiğini öne sürdü.

Davacının ‘görevi berbata kullanmak’ cürmünden yargılandığı ceza davasından beraat ettiğine dikkat çeken mahkeme, iş kontratının işverence haklı neden olmadan feshedildiği, buna nazaran davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı üzere fazla çalışma, yıllık müsaade fiyatı alacakları da olduğu, öbür taleplerin reddi gerektiği münasebeti ile davanın kısmen kabulüne hükmetti. Kararı davalı şirket sahibi temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.

YARGITAY SON NOKTAYI KOYDU!

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin kararında işyerinde yapılan kontrolde bir kısım usulsüzlüklerin tespiti üzerine davacıdan bilgi istendiği, davacının ise bilgi vermediği hatırlatıldı. Davacının devamsızlık ve inancı berbata kullanma nedenleriyle 4857 sayılı Kanun’un 25/II-g-e kararlarına nazaran iş kontratının haklı olarak feshedildiği vurgulandı. Kararda şu sözlere yer verildi:

“İç kontrol sırasındaki beyanlar dikkate alındığında; davacı ile yardımcısının sorumluluğunda alının bir kısım eserlerin sisteme vaktinde kaydedilmediği tıpkı eserin kısa aralıklarla farklı fiyatlardan satın alındığı anlaşılmıştır. Davacı ile yardımcısının vaktinde kayıtlara girilmemesine bağlı olarak satış fiyatlarının şirket siyasetine uygun belirlenmeyip yöntemsiz süreçlerle patronun ziyana uğradığına yönelik kanıtlara nazaran, doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlar nedeniyle işverence yapılan feshin haklı olduğunun anlaşılması karşısında, davaya husus kıdem ve ihbar tazminatına yönelik taleplerin reddi yerine kabulü kusurlu olup bozmayı gerektirmiştir.”