Kayapınar ilçesi Huzurevleri Mahallesi’nde annesi ve 2 kardeşiyle yaşayan, doğuştan ‘Escobar sendromu’ tanısı koyulan Akın Aydar, sağ ayağını ve …
Gereksinimlerini tek başına karşılayamayan ve elleri yarı açık olan Aydar, her şeye karşın okula gitmekten vazgeçmiyor. Huzurevleri İlkokulu öğrencisi Aydar, geçen yıl takdir dokümanı alarak 3’üncü sınıfa geçti.
Okula gitmeyi çok seven ve tabip olmak isteyen Aydar, yüz yüze eğitimin başlamasıyla tekrar okuluna kavuştu.
Akın, asansörü olmayan apartmanlarında her gün annesinin sırtında 3 kat indikten sonra kullanabildiği sol ayağıyla 3 tekerlekli plastik bisikleti ile 1 kilometre uzaklıktaki okuluna gidip geliyor.
‘KİMİNİN KOLTUĞU KIRILIYOR KİMİNİN TEKERLEĞİ’
Her ay bir bisiklet almak zorunda kaldığını söyleyen Vasfiye Aydar, bütün zorluklara karşın oğlunu hiçbir şeyden yoksun bırakmak istemediğini belirtti. Oğlunun engelli maaşıyla geçindiklerini kaydeden Aydar, şunları söyledi:
“Hastanelere götürdük. ‘Bu çocuk ameliyat olamaz, olsa da tekrar tekrar bu türlü olacak’ dediler. Yürüyemiyor, lavaboya gidemiyor. Elini tam kullanamıyor. Her gereksinimini ben karşılıyorum. Okulundan geri kalmasını istemedim. O da her olağan çocuk üzere yaşantısına devam etsin istedim. Hiçbir şey içinde kalmasın”
“Elimden gelene kadar da oğlumun içinde bir şey bırakmayacağım. Akülü otomobil istiyorum ancak alamıyorum. Onun engelli maaşıyla lakin geçiniyoruz. Kira veriyorum. Onun dışında 2 çocuğum daha okuyor. Bilhassa kışın çok zorlanıyorum. Hem fatura hem kira sıkıntı oluyor.”
“Önemli olan para değil. Benim sevgim de gücüm de ona kâfi. Büyüdükçe bisiklet kullanılamaz hale geliyor, dayanmıyor. Kiminin koltuğu kiminin tekerleği kırılıyor. O kadar yolda git gel kırılıyor. Ayda bir bisiklet almak zorundayım. Ayrıyeten yerlerde gezmesin, diye meskenin içinde de bir bisikleti var. Okula rahat gidip gelmesini istiyorum. “
“Onu sırtımda değil başımda da taşırım. Akın her yere bu bisikletle gidiyor. Ekim ayında 11 yaşına girecek. Elimden geldiği kadar oğlumu hiçbir şeyden yoksun bırakmak istemiyorum.”