İzmir depreminde 17 saat sonra enkazdan çıkarılan İnci Okan ‘mutluluğunu’ kemanıyla anlatıyor

İstek Beyefendi Apartmanı enkazından alkışlar eşliğinde çıkarıldıktan sonra Ege Üniversitesi Hastanesinde tedaviye alınan ve ameliyat edilen İnci Okan, zelzelede bacaklarının üstüne yığılan “molozların ağırlığını” müzikle geride bıraktı. 

Hastanede 4 hafta tedavi gördükten sonra taburcu edilen Okan, İzmir’in Karşıyaka ilçesindeki bir klinikte fizik tedavi hizmeti almaya başladı.

Depremzede genç kız, tedaviler sayesinde tekerlekli sandalyeden kalkıp birinci adımlarını attı ve çok sevdiği kemanıyla müzikler seslendirdi. İnci Okan, yaşama azmi ve umuduyla yeni yapıtlara ses vermeye ve konserlerde alkışlarla karşılanmaya hazırlanıyor.

Enkaz altında kaldığı saatler

Dokuz Eylül Üniversitesi Devlet Konservatuvarı 11. sınıf öğrencisi İnci Okan, AA muhabirine, sarsıntı anından itibaren hem ruhsal hem de fizyolojik açıdan güç vakitler geçirdiğini söyledi.

İstek Beyefendi Apartmanının enkazı altında geçen saatlerini anlatan Okan, şöyle konuştu:

“Çok sıkıntı bir süreçti, hem ruhsal hem de fizyolojik açıdan. Ayaklarımı, bacaklarımı kaybetme riskiyle karşı karşıyaydım. Fakat bir yerde her şeyin düzeleceğini biliyordum. Evvel şok yaşadım. Ne yapacağımı bilemedim. Etrafıma baktım karanlıktı, hiçbir şey göremedim. Telefonla aileme, arkadaşlarıma ulaştım. Akabinde şarjım bitti, dışarısı ile irtibatım kesildi. Yapacağım bir şey kalmadı. Köpeğim Fıstık yanımdaydı. O benim için bir destekti. Ondan güç aldım. Ona bir şey olmasın, diye düşündüm. Kendimi boş verip ona odaklandım. Köpeğimle uyuduk. Bacaklarımdaki molozlar canımı yaktığı için uyumasam o 17 saat geçmeyecekti. Çok şükür artık ikimiz de yeterliyiz.”

“İnsanlardan güç aldım”

Yaşadığı güç vakitlere karşın daima uygun günlerin geleceğini düşündüğünü aktaran Okan, “İnsanlardan güç aldım. Çok uzun bir yol geçtim. Yorucu ve ağrılıydı ancak her şeye karşın çok memnunum, tekrar adım atabiliyorum, yürüyebiliyorum. Nitekim bir şeyleri kaybedebileceğimi anladım.” diye konuştu.

İnci Okan, konservatuvardaki eğitimlere ağır geçen tedavi mühletince katılamadığını, fizikî durumundaki güzelleşme sonrası yine keman çalmaya başladığını tabir ederek, şöyle devam etti:

“İnsanlara umut olmak benim için çok kıymetli bir şeydi. İnsanlara bu umutla bir şeyler kazandırabileceğimi fark ettim. Kalplerdeki küçük bir tesirin bile benim için çok hoş olacağını düşündüm. Kemancı olmak benim en büyük hayalim. Nerede olursam olayım daima müzik yanımda olsun. Müzikle acıyı, memnunluğu, üzüntüsü ve hislerimi anlatmak istiyorum.”

Fizyoterapist Ezgi Eryılmaz da kliniğe tekerlekli sandalye ile gelmeye başlayan İnci Okan’ın büyük bir muvaffakiyete imza attığını belirtti. 

Sarsıntıdan sonra fizyoterapistler olarak bir dayanışma kümesi kurduklarını ve depremzedelere süratlice ulaşmayı hedeflediklerini kaydeden Eryılmaz, İnci Okan ile birebir zelzelede yaralanan kuzeni Alp Kırabalı’ya takviye vermek istediğini tabir etti.

Eryılmaz, İnci Okan’ın kliniğe 1,5-2 hafta tekerlekli sandalye ile geldikten sonra birinci adımını attığını tabir ederek, “Geldiğinde bilhassa sağ bacağında büyük ödem, hareket kaybı ve kaslarda erime vardı. Bu süreç onun için çok ağrılı oldu. Çok çabalı ve azimli bir kız. Onun azmiyle birinci adımı atmaya başladık. Birinci adımı herkes tarafından heyecanla karşılandı. Lakin onun birinci adımı aslında zelzele psikolojisinden çıkması, gülümsemesi ile oldu.” dedi.

Ezgi Eryılmaz, genç hastasının en kısa müddette büsbütün güzelleşeceğine ve hayatında kıymetli başarılara imza atacağına inandığını da kelamlarına ekledi.