Erkan Oğur’a yapılan yobazlığın ta kendisidir

Ahmet Hakan’ın bugünkü köşe yazısı şöyle;

İflah olmaz bir türkü severim ben.

Ancak yüzyılların izini taşıyan türküleri severim. Çağlar ötesinden gelip bizi tam kalbimizden yakalayanları… Birinci söyleyeni bilinmeyen anonimleri… Kelamları pek kolay fakat bir o kadar da derinlikli olanları…

İşte bu yüzden “Ben bir türkü kelamı yazdım, üstelik de besteledim” diye ortaya çıkanlara karşı daima aralıklı olmuşumdur. Zira bu cins tezlerden çoklukla yapay sonuçlar çıkar.

İbrahim Kalın’ın kelamı ve müziği kendisine ilişkin olan ‘Hiç Oldum’ adlı bir türküyü seslendirdiğini duyunca…

“Eyvah” dedim.

Ve bin türlü önyargıyla açıp dinledim türküyü.

Fakat o da ne!

Daha birinci dizelerde tuzla buz oldu tüm önyargılarım.

Beşerden kelam eden bir Muhyiddin Abdal edası vardı türküde… Zülfü kâküllerden kelam eden bir Sıdkı Baba sesi vardı… Zahirden ve ahirden kelam eden bir Neşet Ertaş derinliği vardı… 

Sözlerindeki olağanlığa, müziğindeki etkileyiciliğe ve söylenme edasındaki alçakgönüllülüğe bakınca…

“İşte budur yahu işte budur” dedim.

Sonra türkünün düzenlemesini Erkan Oğur’un yaptığını fark ettim. Gitarlarıyla, kopuzuyla da girmiş türküye Erkan Oğur.

Türküde ortaya çıkan tabiilikte, etkileyicilikte, alçakgönüllülükte…

Erkan Oğur’un büyük hissesi olduğunu düşündüm.

Ve olağan sevindim.

Hem de çok sevindim.

Türkü uğruna, sanat uğruna, eskinin sesinin yeni bir soluk olarak ortaya çıkması uğruna…

Bütün görüş ayrılıklarını bir tarafa bırakarak bir ortaya gelme yüreğinin ortaya konmasına sevindim.

Ancak gönüllerini ve başlarını mahallelere ayırmış cepheleşme taraftarı yobazlar, bu hamasetin bedelini Erkan Oğur’a ödetmeye kalktılar.

“Sen nasıl İbrahim Kalın’la türkü söylersin?” diye özetlenebilecek bir yobazlıkla…

Erkan Oğur’a mavi gökyüzünü dar etmeye kalktılar.

Aldırma Erkan Oğur aldırma!

Sen gözlerini yumup çağlar ötesinden gelmiş bir abdal üzere türkülerini söyleyen ve kendini kırklara, yedilere adayan bir eski vakit dervişisin.

Günümüz dünyasının bütün leş linç orduları birleşse de…

Bilen bilir, sen yeniden dönmezsin yolundan.