Covid-19 Hemşiresi Semiha Kurt: ‘Hastalarla Birlikte Ağladım’

Koronavirüsün Türkiye’de de ortaya çıkmasıyla birlikte hastanelerde kurulan Covid-19 ağır bakım servislerindeki sıhhat çalışanları, aylardır gece gündüz çalışıyor. 

Sağlıkçılar, canlarını hiçe sayarak hastaları sıhhatlerine kavuşturmak için uğraş ediyor. Ağır bakımda aileleri yanlarında olamayan hastaların yeme, içme üzere tüm muhtaçlıklarını da sıhhat çalışanları karşılıyor. Sıhhat çalışanları, hastaları yaşama döndürebilmek için savaş verirken bir yandan da ortalarında duygusal diyaloglar yaşanıyor. Kimi vakit hastalar son isteklerini sıhhat çalışanlarına iletirken, kimi vakit da kendilerini kurtarmaları için yardım istiyor. 

Antalya’daki 46 pandemi hastanesinden Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ndeki ağır bakım servislerin birinde 9 aydır tüm yer değişikliği tekliflerini reddeden 20 kişilik takımda yer alan hemşire Semih Kurt da bu sıhhat çalışanlarından biri.

Pandemiyle birlikte konutundan ayrılıp otelde kalmaya başlayan Kurt, 2 çocuğundan farklı kaldığı süreçte güç günler yaşadı. Hemşire Kurt, mart ayında nöbette olduğu bir gece saat 02.30’da ağır bakımda tedavi gören Antalya’nın ilk koronavirüs vakalarından Fikriye Uyandırmış, kendisinden portakal istedi. Kurt, hastane yemekhanesinden bulduğu portakalı Uyandırmış’a eliyle yedirdi ve güzelleşeceğini söyleyerek moral verdi. Hemşire Kurt’un kısa müddet sonra koronavirüs testi olumlu çıktı ve teneffüs külfeti nedeniyle çalıştığı hastanedeki Covid- 19 servisinde tedaviye alındı. Bu sırada ağır bakımda şuuru kapalı halde tedavisine devam edilen Uyandırmış ise bir mühlet sonra hayatını kaybetti. 20 gün süren tedavisi tamamlanan hemşire, vazifesinin başına dönerek, hastaları için uğraşa kaldığı yerden devam etti.

Ağır bakımda çok zorlandıklarını ve vatandaşların önlemlere uyarak kendilerine yardımcı olmasını isteyen hemşire Semiha Kurt, “Mart ayından bu yana ağır bakımda çok güçlü kurallar altında çalışıyoruz. Çok duygusal vakitler yaşadığımız da oluyor. Ruhsal ve fizikî olarak çok yıprandık. Hasta kapasitesi olarak çok ağır günler yaşadık. Kronik hastalığı olan yahut fizikî olarak zayıf ve hastalığı olmayan, dinamik, sıhhati yerinde olan genç hastalarımız da oldu. Çok sıkıntı bir süreçti ve hayatını kaybeden hastalarımıza hepimiz çok üzüldük. Gözümüzün içine bakarak, ‘Nefes alamıyorum, kurtarın bizi hemşire hanım’ diyen hastalarımızla birlikte ağladığım vakitler oldu” dedi.

Birtakım hastalarıyla kurduğu diyalogların kendisini çok üzdüğünü anlatan Kurt, “Çok üzücü fakat benim aklımda yer eden bir olay yaşadım. Birinci olaylarımızdan biri olan 78 yaşındaki Fikriye Teyzemiz vardı. Gece 02.30 üzere beni çağırarak portakal istediğini söyledi. Biz de hastane yemekhanesini arayarak portakalı bulduk. Portakalı elimle yedirip kendisine moral vermeye çalıştım. ‘İyileşeceksin, güçlü olman lazım’ diyerek, onunla konuştum. Fikriye Teyze kısa mühlet sonra vefat etti. Sonrasında yakınlarından öğrendim ki hayatta en çok sevdiği şey portakalmış. İnanılmaz etkilendim, hala anlattıkça gözlerim doluyor. Teyzenin son dileğini yerine getirmiş oldum çok mutluyum” dedi.

Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi ağır bakım sorumlusu Doç. Dr. Nilgün Kavrut Öztürk ise hastalarla duygusal bağ kurduklarını belirterek, “Bir kısmı o sırada son isteklerini söylüyor. Ailelerinden kimse yanında olamazken, yanlarında olan kişi bizler oluyoruz. Bu bizim için de epeyce ağır bir ruhsal yük oluyor” tabirlerini kullandı.