Yıl 1968, yer İsveç, Stockholm Moderna Museet. Stant sahibi Amerikalı ressam, Andy Warhol. Hani şu gündelik objelerin tekrarlanan fotoğrafları …
“Gelecekte herkes on beş dakikalığına şöhret olacak”
Warhol bu kelamıyla, gelecekte insanların aslında hiçbir yeteneği olmadan kendilerinden en azından on beş dakika kelam ettirebileceğini vurgulamak istemiş. Neredeyse yarım asır sonrasındaki bizler bu şöhretlik sürecinin saniyelere indiğinin farkındayız.
Madem husus ‘şöhret’, husus üzere kitabı olan Chris Rojek’ e kulak verelim. Rojek kitabında üç çeşit şöhretten kelam ediyor: 1.Aileden gelir: Büsbütün biyolojiktir. Lady Diana’nın oğlu Prens Harry ( Aman çabucak Türk örneklerden de vereyim yoksa bir evvelki yazımda beni vatan haini ilan edenlerin -ki sanırım okuyup anlamadan değerlendirmeyi tercih ettiler- ekmeği yağlanır ), Türkan Şoray’ın kızı Yağmur Ünal gibi…
Diğerlerince atfedilir (şöhretimsi): Hmm işte burası için on binlerce isim yazılabilir zira şöhretimsilik bir anda parlayıp bir anda da sönülebilen dolayısı ile daima tazelenen kalabalık bir kategori. Bu kategoridekiler sansasyonel bir olaya mevzu olan kelamda olayları ile toplumun dikkatini çekmeyi başaranlardan oluşuyor. Zavadanak, seni yirim Mıstafa, görüyorsunuz mikkemmel ikonlarının (!) sahipleri üzere. Gerek televizyon yarışmalarından/programlarından, gerek internet platformlarından şöhretimsi ya da sanal şöhretimsi olmuşlar ortasında Justin Bieber, Barış Özcan üzere sanal şöhretimsilikten, kazanılmış şöhrete yükselenlerde olmadı değil. Burada şunun ayırdında olmak gerek. Bu şahıslar şöhret oldukları alanda temelden gelen birikime, gayrete ve sebata sahiptiler. Hakikat vakitte yanlışsız yerde olmakla da kazanılmış şöhreti hak ettiler.
Peki ya çocuk şöhretimsiler…
Temelden gelen birikimi, donanımı olmadan rastgele bir atılımla parlatılmış, üzerlerinden rant elde edilmek için alkışlanmış, anlık şöhretle yükseklere çıkartıldıktan, başları döndürülüp hayatları kurcalandıktan sonra yere tepetaklak bırakılmış çocuklar… Ali, Ahmet, Pelin Su isimleri her neyse sanal şöhret yüzlerce binlerce çocuğumuz var ve tahminen daha da kıymetlisi onlara özenen yenileri koşar adım yolda.
Çocuklarımız her geçen gün daha da artan bir dilekle kolay kar kapılarına koşuyor. Okul, okumak, dinlemek, sabretmek onlar için gün geçtikçe anlamsızlaşıyor. Bizler şöhretimsileri anıp çoğalttıkça -beğenelim ya da beğenmeyelim- isimlerini anıp sanal ya da gerçek ortamlarda tepki almalarına takviye verdikçe gelecek kuşaklarımızı kaybedeceğiz.
Gerçek yeteneklerin parlatıldığı, emeğini yeteneğine yatıranların pekiştirildiği ve liyakatle iş başına getirildiği tertipten uzaklaştığımız her adımda ülkemizin müreffeh medeniyet çizgisinden süratle uzaklaşıyoruz.
Demedi demeyin.
Fevzi Kaan’ a not:
Sevgili Fevzi,
Özgüvenin ve teşebbüsçü ruhun için seni tebrik ediyorum. Vilayetle müzik topluluğunda yer alacaksan lisede Hoş Sanatlar Lisesi müzik kısmını seçmeni tavsiye ederim.
Müzikal yeteneğin konusunda kıymetlendirme yapacak yetkinlikte değilim o yüzden müzikaliten konusunda yorumsuzum. Yalnızca bana hitap etmediğini belirtmek isterim.
Yazımın başlığında ismini kullandığım için mahcubum zira sana ziyan verdiğini düşündüğüm şöhretimsilik konusunda (beğenelim ya da beğenmeyelim fakat isimlerini anıp popülerliklerini arttırmayalım) savunduğum şeyle karşıt düştüğümün farkındayım. Benimki sen ve senin üzere evlatlarımıza uzun vadede gelecek ziyanlar konusunda farkındalık oluşturabilir miyim eforu, o yüzden affet.
Sana, inandığım bir kelamla veda etmek isterim.
“Biz her şeyi gençliğe bırakacağız… Geleceğin ümidi, ışıklı çiçekleri onlardır. Bütün ümidim gençliktedir.”
Mustafa Kemal ATATÜRK
Sevgiler.
Instagram
Twitter
Facebook
