Akıncı ve Aksungur testleri: Türk SİHA yetenekleri yeni bir basamağa geçiyor. Muvaffakiyetle tamamlanan iki silahlı insansız hava aracı (SİHA …
Zeytin Kısmı, Bahar Kalkanı üzere asimetrik düşman ögelerine karşı icra edilen harekâtlar açısından ağır mühimmat & yüksek yararlı yük kapasiteli SİHA kombinasyonu, hedeflenen sonucun çok daha kısa müddette, daha faal biçimde alınması manasına gelecektir.
SİHA’lar beşerli uçaklara kıyasla, savunma iktisadı için daha az yük oluşturan sistemler. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin, hudut ötesi harekâtlarda ve terörle uğraşta, hava-kara misyonlarının bir kısmını SİHA’lara ve tekrar daha az maliyetli bir tahlil olan Hürkuş-C üzere hafif taarruz uçaklarına tevdi etmesi mümkün.
Bu kapasiteyle ilgili üçüncü temel konu, çalışanın yüksek riskli bölgelerden kaçınmasını sağlamak. 2020’li yıllarda, Akıncı ve Aksungur gibisi platformlar, ağır ve akıllı mühimmat ile Türk siyasi-askeri karar vericilere çok daha fazla seçenek sağlayacak.
Bahse mevzu testlerde dikkat çeken en kritik konu ise kullanılan platform-mühimmat kombinasyonu. Bu çerçevede Baykar tarafından üretilen Akıncı, Roketsan’ın MAM (mini akıllı mühimmat) serisinin son ve en ağır versiyonu olan MAM-T ile muvaffakiyetle denendi. Bir öbür testte ise Tusaş tarafından üretilen Aksungur, KGK-SİHA-82 bombasını muvaffakiyetle kullandı. Bunlar, yakın gelecekte oyun-değiştirici olacak bir askeri kapasitenin inşa edildiğini gösteriyor.
DAHA AĞIR PLATFORM VE MÜHİMMAT NE GETİRECEK?
Suriye, Libya ve en son Karabağ’da Türk SİHA’larının maksatlarına karşı kullandığı temel mühimmatlardan olan Roketsan imali MAM-L’yi inceleyelim. Bayraktar TB-2 ve Anka SİHA’ları tarafından kullanılan kelam konusu akıllı mühimmat, harp başlığı konfigürasyonları (örneğin, zırhlı platformlara karşı tandem harp başlığı, korunaklı ve kapalı mevzilerdeki amaçlara karşı termobarik harp başlığı vb.) ve hassas güdüm sistemleriyle dikkat çekiyor.
Öte yandan, Bayraktar TB-2 ve Anka üzere sonlu yararlı yük kapasitesine sahip sınıflar için dizayn edilmesinden dolayı MAM-L, akıllı ateş gücünü, harp başlığı da dahil yaklaşık 22 kg toplam tartıya sığdırmak zorunda.
Bu durum, ana muharebe tanklarına karşı tam tesir göstermek için amaca yaklaşma açısı ve açık yerdeki düşman çalışanı üzerinde tesir yarıçapı üzere konularda doğal olarak, kısıtlılıkları da beraberinde getiriyor. MAM-T 94kg toplam tartısı, hasebiyle daha büyük bir harp başlığı ile çok daha yüksek bir ateş gücü manasına gelecek.
Aksungur’un testlerinde kullandığı KGK-82 serisi ise esasen güdümsüz olan MK-82 bombalarının, kanatlı güdüm kitleri eklenmesiyle (INS ve GPS tabanlı güdüm sistemleri), 10 metrenin altında vuruş hassasiyeti olan “akıllı bombalara” dönüştürülmesine dayanıyor.
Anglo-Amerikan askeri literatüründe “Joint Direct Attack Munition” (JDAM/Müşterek Direkt Taarruz Mühimmatı) olarak isimlendirilen kelam konusu kabiliyet, Türkiye’de de başarılı bir modernizasyon ile takip edildi. 340 kg tartısındaki KGK-SİHA-82 de, anladığımız kadarıyla, kelamı edilen ailenin, insansız platformlar için sertifiye edilmiş varyantı.
HAREKÂT TASARISI VE SAVUNMA İKTİSADI BOYUTLARI
Öncelikle, harekât tasarısı (CONOPS / concept of operations) imkânlarından başlayalım. Örneğin, MAM-T, düşman ana muharebe tankları üzere zırhlı kara araçları ortasında en üst segmentte yer alan platformların imhasında çok daha büyük bir muvaffakiyet potansiyeli taşıyacak
İkinci temel konu savunma iktisadıyla ilgili. Mevcut şartlarda F-35 5. kuşak savaş uçağının bir saatlik operasyonel uçuş maliyetinin 36 bin ile 44 bin ABD doları ortasında değiştiği düşünülüyor. Açıkçası daha karamsar kestirimler de var. Türk Hava Kuvvetleri envanterinin büyük kısmını teşkil eden 4. jenerasyon F-16’lar bu kadar kıymetli platformlar olmasa da yeniden de tek bir platformun bir saat vazifesi için binlerce dolarlık yüksek bir maliyetten kelam ediyoruz.
SİHA’lar ise beşerli uçaklara kıyasla, savunma iktisadı için daha az yük oluşturan sistemler. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin, hudut ötesi harekâtlarda ve terörle çabada, hava-kara misyonlarının bir kısmını SİHA’lara ve tekrar daha az maliyetli bir tahlil olan Hürkuş-C üzere hafif taarruz uçaklarına tevdi etmesi mümkün. Tam da bu noktada, ATAK-2 ağır taarruz helikopterinin 2020’lerin ortasında envantere girmeye başlayacak.
Elbette üçüncü temel konu, işçinin yüksek riskli bölgelerden kaçınmasını sağlamak. Suriye’de son on yıldır Ürdün’den Rusya’ya kadar birçok aktörün yaşadığı tecrübe, bu tip harp alanlarının pilotlar ve muharebe arama kurtarma çalışmaları için ne kadar riskli olduğunu ortaya koydu.
Türkiye ise kelam konusu riskli bölgelerde yüklü olarak SİHA’lar ile uçmayı tercih etti. 2020’li yıllarda, Akıncı ve Aksungur gibisi platformlar, ağır ve akıllı mühimmat ile Türk siyasi-askeri karar vericilere çok daha fazla seçenek sağlayacaktır.
TÜRKİYE’NİN SİHA GELECEĞİ
Son olarak, elbette Akıncı ve Aksungur üzere sistemlerin MAM-L ve KGK-SİHA-82 testlerinden çok daha fazlasını tabir edeceğinin de altını çiziliyor. Kelam gelimi, Aksungur’un deniz karakol ve denizaltı harbi konseptlerine uygun yararlı yük konfigürasyonları (örneğin sonobuoy ve manyetik anomali algılayıcıları) için alternatifler sunacak.
Türk Deniz Kuvvetleri ve Türkiye’nin savunma ihracatı açısından çok cazip seçenekler sunabilir. Misal halde Akıncı’nın SOM seyir füzesi taşıma kapasitesi, sistemi, yüksek bedelli amaçlar karşısında “derin darbe” (deep strike) yeteneğiyle donatabilecek potansiyele sahip.
