SKORER ÖZEL – Buse Naz Çakıroğlu: Hedefim altın madalya, Fenerbahçe’de kariyerimi sonlandırmak istiyorum

Olimpiyatlara kota alan birinci bayan boksör oldun. Öncelikle hislerini bizimle paylaşabilir misin?

OLİMPİYAT MADALYASI ALAN BİRİNCİ BAYAN GRUBU OLMAK İSTİYORUZ
Aslında bayan ve erkek grubu olarak çok yeterli hazırlandığımız bir turnuvaydı. Burada 4 vize aldık lakin ufak ufak talihsizliklerle kaybettiğimiz maçlar oldu. Ben birinci vize alan bayan olarak geçiyorum fakat bunun sebebi aslında kilomun hafif olması yani birinci maça benim çıkmam. Yoksa öbür arkadaşlarım da hakikaten bir birinci başardı. 2012 yılında bayan boksu birinci sefer olimpiyata girdi. 2012 ve 2016 olimpiyatlarını boş geçirdik. Bizden evvel katılan arkadaşlarımız ne yazık ki vize alamamıştı. Bu sene bu türlü bir birincisi gerçekleştirdik aslında 3 bayan olarak biz. Çok gururluyuz ancak bir o kadar da artık üzerimizdeki yük arttı, bunun şuurundayız. Biz her vakit verdiğimiz röportajlarda şunu söylüyorduk; biz vize alan birinci bayan değil olimpiyat madalyası alan birinci bayan ekibi olmak istiyoruz. O yüzden çok az bir müddet kaldı rehavete kapılmadan işimizin başına dönmek istiyoruz. Şu an hayli gururlu ve memnunuz.

Fenerbahçe’den grup arkadaşın Esra Yıldız ve Busenaz Sürmeneli ile bayan boksu için adeta rol model oldunuz. Bu sizde diğer bir heyecan, gerilim yaratıyor mu?

OMZUMUDAKİ YÜK ÇOK DERECEDE ARTTI
İster istemez bir gerilim var. Zira biz daima idmanlara devam ediyoruz, bazen günümüzde olmadığımız oluyor, yorgun olduğumuz oluyor. Kaybettiğimiz vakit bazen artık çalışmıyorlar algısı ile karşılaştığımız da oluyor. Alışılmış bu çok az bir kesim. Spor şuuru olmayan kesim. Fakat biz her gittiğimiz maçta yalnızca madalya değil şampiyon olmak için çaba ediyoruz. Bir sürü genç arkadaşımız toplumsal medyadan takip ediyor. Hepsine karşılık verip yardımcı olmaya çalışıyorum. Ben artık toplumsal medyada ya da günlük hayatımda bir cümlenin sonuna koyduğum noktaya bile dikkat ediyor oldum. Artık kendimden daha çok beni takip eden insanları düşünerek hareket etmek istiyorum. Sahiden omzumuzdaki yük çok derecede arttı.

Boksa ilgin nasıl başladı?

KARDEŞİMİN KOLU KIRILDIKTAN SONRA GÜÇLENDİRMEK İÇİN BOKSA BAŞLADIK
Ailem atlet değil. Erkek kardeşimin kolu kırıldıktan sonra, kolunun güçlenmesi için şu an hala çalıştığım antrenörümün yanına yazdırdı ailem bizi. Hani büsbütün spor şuuru olmadan kolun güçlenmesi için ve hareket yapması için. Birkaç ay bir arada gidip geldikten sonra antrenörüm keşfetti ve aileme devam etmeli çok büyük muvaffakiyetler elde edebilir demiş. Ailem de destekledi. Ortaokula gidiyordum ve nitekim önemli bir ayrım. Eğitim mesleğine mi devam edeceksin yoksa kesin ve net olmayan bir muvaffakiyet için idman mı yapacaksın. Ailem her vakit dayanak oldu. Bu mevzuda çok duygusallaşıyorum beni hiçbir şey başarmamışken keşfetmesi, annemin bana takviye olması beni çok etkiliyor.

Kovid-19’un çıktığı birinci devirde elemelere gitmiştiniz ve iptal olunca İstanbul’a döndünüz. Bu sizde bir motivasyon düşüklüğü yarattı mı?

Şöyle aslında bizi yıpratan mevzu şu oldu. Bir olimpiyattan öbür olimpiyata 4 sene içinde hazırlanıyorsun ve 4 yıl bir turnuva için çok büyük hazırlıklar yapıp, bütün hayatını ona nazaran ayarlayıp sonra artı 1 yıl daha uzaması ister istemez makus etkiledi bizi. Çok yeterli sonuçlarla dönebileceğimiz bir periyottu. Kendimizi Tokyo’ya nazaran ayarlamıştık. Oradan o halde dönmemiz bizi biraz etkiledi. Yaklaşık 1 hafta konutta dinlendim zati tam kapanmaya geçtiğimiz periyottu. Daha sonrasında meskende tekrar çalışmaya başladım. Meskende çalıştığım idman formum yeniden kondisyona dayalı bir sistemdi. Bütün ekipmanlarım sağlandı. Fenerbahçe Tesisleri’ni kullanmaya devam ettim bu benim için çok büyük artı oldu. Koşu pistini, idman salonunu kullanabilmek çok kıymetli bir ayrıntı. Ben her vakit inşallah kaza bela sakatlık olmazsa 2021’den sonra 2024’e kadar devam edeceğim çalışmaya. Ben şu an ertelenmese de tekrar idmanlara devam ediyor olacaktım diye kendimi avutuyorum. Bu durumu az hasarla atlatmaya çalıştık diyebilirim.

Ulusal bir atlet olmanın yanında Fenerbahçe’nin atleti olmak nasıl bir his?

MESLEĞİMİ FENERBAHÇE’DE SONLANDIRACAĞIM
Fenerbahçe çok büyük bir kulüp yalnızca futbol değil amatör branşlara ağırlaşmış bir kulüp. Biz daima irtibat halindeyiz idare ve Sayın Ali liderle. Külliyen olimpiyat odaklı çalışıyoruz. Takım olabildik. Ferdî düşünmüyoruz. Fenerbahçe’yi düşünüyoruz. Pandemi devrinden ele alırsak diyetisyen, fizyoterapist, psikolog her bahiste dayanak görebiliyoruz. Bir telefon açıp isteme hakkımız var her vakit. Bu çok kıymetli bir mevzu. Bilhassa olimpiyat periyodunda çok muhtaçlık olan şeyler bunlar. Kulüp benim antrenörümün de yükünü çok hafifletiyor. Eksiklerimi tamamlıyor. Muvaffakiyet da bu biçimde geliyor diye düşünüyorum ben. Burada olduğum için çok memnunum. Sporculuk mesleğimi bu kulüpte sonlandırmak istiyorum. İçimden bir ses hem Türkiye hem Fenerbahçe ismine çok kıymetli bir olimpiyat geçireceğimizi söylüyor.

Lider Ali Koç’un sizlere yaklaşımı nasıl? Toplumsal medya hesabından lider ile samimi bir fotoğraf paylaştın, aranız nasıl?

‘BAŞKANIMIZ BİZİ EL ÜSTÜNDE TUTUYOR’
Ali lider sahiden hepimizle çok yakından ilgileniyor ve sahiden şahsi olarak hepimizi tanıyor. Nereye gittiğimiz, ne vakit geleceğimiz her hususa hakim. Hakikaten bu türlü olması bizim için çok değerli. Yalnızca futbol diye düşünülüyor ancak asla bu türlü bir şey yok. Hepimize hakim. Finalden sonra direkt kendisi ile havalimanında manzaralı görüştüm. Dün de görüştük. Çok hoş çok manalı şeyler aslında. Hem kulüp hem ülke için bir yerlerde savaşıyoruz, buraya geldiğimizde hoş karşılanmak ve el üstünde tutulmak bizi daha memnun ediyor. Lider ve idare bu mevzuda çok hassaslar.

Futbol kadrosunu takip ediyor musun?
Ediyorum. Kamptan fırsat buldukça kıyasıya geçen son haftaları takip ettim. Lakin kesinlikle sonuçları, atılan golleri izliyorum. Ekip olduğumuz için onların kazanması beni hayli keyifli ediyor. Geçen dönem âlâ transferler yaptık. Önümüzdeki dönem daha uygun olacak bence.

Olimpiyattan amacın ve hislerin neler?
Çok gerilimli değilim lakin sorumluluklarımın farkındayım. Oraya gidip madalya değil altın madalya için savaşacağım. Birkaç gün sonra çalışmalarıma devam edeceğim. Şu an çok heyecanlı değilim, hislerim büsbütün altın madalya alacağım istikametinde. Bunu da yaşarken bulacağım inşallah kendimi.