11 Ağustos’ta meydana gelen sel felaketinde Binkaat ailesi, Ersin Ateş Caddesi üzerinde oturdukları apartmanda mahsur kaldı. Ailenin üçüzleri …
‘YAŞADIKLARIMIZ KORKUNÇTU’
Üçüzler yaşadıkları o anları anlattı. Beyza Binkaat, “İnsanlar bir o tarafa, bir bu tarafa gidiyordu. Mahşer yeri üzereydi. Biz, bir yer patladı ya da trafik kazası oldu sandık. Sonra dedemle birlikte dışarıya çıktık. Bir baktık ki her yeri sel götürüyor. Binanın önü deniz üzere olmuştu. Asla çıkma bahtımız yoktu. Sonra meskenin içerisine tekrar girmek zorunda kaldık. Meskende mahsur duruma geldik. Konutumuz ikinci katta; lakin biz çatıya çıkmak zorunda kaldık. Neredeyse bizim konutumuza kadar geliyordu, 3-4 basamak kalmıştı. Yaklaşık 5-6 saat sonra takımlar geldi. Bizi kepçeyle aldılar, kepçeye binmek zorunda kaldık. Yaşadıklarımız çok müthişti. Allah’a şükür atlattık” dedi.
‘KIYAMET KOPUYOR SANDIK’
Derya Binkaat ise “Hepimiz yan yanaydık, birbirimize takviye vermek zorunda kaldık. Annem meskende panik atak geçirdi. Ona takviye olduk. Hakikaten kıyamet kopuyor sandık. Kesin öleceğimizi düşündük. ‘İşimiz bitti’ dedik. Çok korktuk. Şu an hala psikolojimiz bozuk. Yağmur yağınca korkuyoruz. Memleketimiz gitti. Çok şükür ki, canımıza bir şey olmadı. 5 dakika evvel dışarı çıkmak için hazırlanıyorduk. Aslında o ortada gördük insanları, çıksaydık sel bizi kesin alıp götürürdü. Saniyelerle, dakikalarla kurtulduk. Allah bizi korudu” diye konuştu.
Derya Binkaat, arama kurtarma gruplarının yaklaşımından çok etkilendiklerini anlatarak, “Bizi kepçeyle aldıktan sonra çok korktuğum için titreyerek ağabeye ‘Ne olacak? Düşecek miyiz? Sele mi kapılacağız?’ dedim. Hiç tanımadığım bir ağabeye yardım etmesi için koluna sarıldım. Hüzünlü bir andı. Ağabey bana teselli verdi; ‘korkma kızım, korkma yavrum’ dedi. ‘Sanki lunaparktaymış üzere hissedin’ dedi. Bizi orada motive ettiler. Altımız dere üzereydi ve onlar da ölebilirdi. Bizim için canlarını hiçe saydılar. O ağabeylere çok teşekkür etmek istiyoruz” tabirlerini kullandı.