Cinayet, kasıtlı ziyan verme, yıkıcı davranışlar denilince çok klişe de olsa aklımıza Hannibal Lecter, Joe Goldberg, Patrick Bateman, Dexter …
Bu hafta müzisyen Onur Şener’in katledilişi hepimizi epeyce sarstı. Öteki günler olduğu üzere, öldürüleceğinizden habersiz kalkıp işe gidiyorsunuz. Biri yahut birileri geliyor ve ortaya bir sebep atarak sizinle arbede etmeye başlıyor. Öldürülüyorsunuz. Yaşadığınız hayat, geleceğiniz, her şeyiniz birkaç satırla açıklanabilir formda son buluyor. Şuan da bunu okuyabildiğinize nazaran olayın kurbanı değil, izleyicisisiniz. Pekala, yalnızca izleyicisi olduğunuzun garantisini kim verebilir?
Antisosyal kişilik bozukluğunun temel özellikleri
Evvel hayvanlara sonra da insanlara karşı saldırganlık geçmişleri
Dolandırıcılık
Husus kullanımı ve satışı Hırsızlık
Hengame etme
Tutuklanmaya neden olacak davranışlar
Dürtüsel davranışların denetim edilememesi
Her şeyi kendine hak görme
Özgürlük hudutlarının olmaması ve diğerlerinin özgürlük alanına saldırı
Pişman olduğunu söylese de pişman üzere görünmemek
Sorumluluk almamak ve sistemli bir halde bir işe devam edememek
Karşısındakinin zaaflarını okumak ve manipüle etmek
Çocuklukta çalan alarm zilleri
Canavar olarak algıladığımız ve bir savunma sistemi olarak bizden çok uzakta olduğunu düşündüğümüz bu beşerler aslında bizimle!
Evet yanlışsız okudunuz. Antisosyal kişilik bozukluğunun olumsuz özellikleri ve toplum içindeki makûs yansımalarını gördünüz. Üstteki vahim örnekte olduğu üzere saldırgan ve cinayet işleyen antisosyal kümede insanların varlığı bizi tehdit ediyor. Lakin, her antisosyal kişilik bozukluğuna sahip olan birey şiddet yanlısı ve suça yatkın olmak zorunda değil. Prof. Kevin Dutton “Olağan Psikopatlar” isimli kitabında tam da bundan bahsetmiş aslında. Yeni araştırmalar her on CEO’dan birinin psikopat olduğunu söylüyor. Cerrahlar, avukatlar, gazeteciler, siyasetçiler vs. ortasında da psikopatların bulunması oldukça olağan.
Peki, bu psikopatları saldırgan olanlardan başka bir pozisyona koyan şey ne?
Buradaki kilit nokta; aile farkındalığı, gerçek yönlendirme ve eğitim oluyor. Yani aslında toplumsal şuur pek çok sorunun tahlilinde kıymetli bir role sahip. Burada size çok değerli ve yararlı bir savunma düzeneği olan “yüceltme” den bahsedeceğim.
Yüceltme; bireyin ilkel dürtülerini, toplum tarafından kabul edilebilir bir biçimde dışa vurmasıdır. Antisosyal kişilikte olan bireyler, âlâ bir başkan, sıhhat çalışanı vs. olabilir. İnsanların zaaflarını başkalarına nazaran daha âlâ anlayabildikleri için bunu düzgün bir emel için kullanabilirler. Yüceltmeyi bir örnek üzerinden açıklarsak daha güzel anlaşılacaktır:
Yanık servislerinde çalışan hemşireler üzerinde bir araştırma yapılmış. Buna nazaran; gazlı bezi süratli bir formda çekmek hastaların canını daha çok yakıyor ve yanık yarasına ziyan veriyor olsa da hemşirelerin büyük çoğunluğunun, karşı tarafın çektiği acıya karşılık bir savunma sistemi oluşturduğu ve olaya maruz kalma müddetini azaltmak istediği için farkında olmadan bunu yaptıkları bulunmuş. Antisosyal bir hemşire bu bahiste daha başarılı olmaz mıydı sizce?
Toplum tertibi antisosyal davranışları destekliyor olabilir mi?
İçinde yaşadığımız toplumda özgürlük sonlarımız daralıyor. Bir yandan da ortaya çıkan “ayrıcalıklı özgürlükler” sebebiyle özgürlüğün tarifi değişime uğruyor. “Dokunulmazlık” ve “her şeyi kendine hak görme” temelinde şekillenen özgürlükler ve ortamızda dolaşan olağan psikopatlar…
Tek başına bireyi rehabilite etmek kâfi değildir. Toplum ve birey bir bütündür. Toplumsal manada da bir dönüşüm kaidedir.
Sansür yasası tahlil mü?
Yanlış yahut doğruluğu bulunmayan kasıtlı olarak yayılan bilgi manasına gelen dezenformasyon yasası TBMM’ye sunuldu. Pekala, burada bir bilginin gerçek, yanlış yahut kasıtlı olduğunu belirleyen tek bir makamın olması da özgürlüğümüzü sonlandırmaz mı?
Burada bundan kelam etmemin sebebi; sansürün niteliği ile ilgili. Birçok şiddet ve cinayet hadiselerinden sonra olayın gidişatına bir sansür getiriliyor. Cinayetin nasıl işlendiğinin detaylarını öğreniyoruz. Sonrasında da olayın birinci tesiri geçtiğinde gelen gecikmiş, düzgün halden indirilmiş bir ceza bilgisini alıyoruz. Sansür olayın gerçek yansıtılıp yansıtılmadığı ya da sonucun gerçekte nasıl olduğu konusunda itimadımızı zedelerken tıpkı vakitte da hata sürece potansiyeli olanlara yürek veriyor. Medyada şeffaflığın korunması ve bir bilginin doğru- yanlış olup olmadığının bilgisinin halkın şuuruna bırakılması gerektiğini düşünüyorum. Asıl olması gereken; sansürlü şiddet uygulama usulleri ve sansürsüz ve vaktinde gelen ceza yaptırımları olmalı.
Instagram
