Sanat Dünyasında Çığır Açarak İnsanların Kalbine Girmiş Birbirinden Yenilikçi 12 Modern Sanatçı

Uzmanlar halen ilk modern sanatçının kim olduğunu düşünseler de Gustave Courbet ismi çok sık gündeme geliyor. Sanatçının resimlerindeki ana konu, olduğu gibi dünyaydı: acımasız, doğrudan ve kendi tarzında güzel.

En ünlü Sürrealist sanatçı Salvador Dali, her zaman tartışmaların odak noktasında yer almaktaydı. İnce bacaklı filler, eriyen saatler ve uçan kedilerden oluşan kendi sembolik görsel dilini geliştirdi ve bu dil Dali’nin ölümünden onlarca yıl sonra bile anında ve açık bir şekilde tanınabilir.

Tartışmalı ve saldırgan açıklamalar yapması, gülünç kıyafetler giymesi ve egzotik hayvanları evcil hayvan olarak beslemesiyle tanınıyordu. Adını ticarileştirmekten, televizyonda görünmekten ve marka logoları geliştirmekten utanmadı. Bu eylemler kamuoyundaki itibarını pekiştirirken onu diğer sanatçılardan da uzaklaştırdı.

Amerikan Modernizminin anası Georgia O’Keeffe, parlak bir renkçiydi. Çalışmalarındaki tonların kombinasyonları büyüleyicidir ve bu, düz tuvallerin canlanmasını sağlar.

Efsanevi modern sanatçı Frida Kahlo’nun sanat dünyası üzerinde muazzam bir etkisi oldu. Yıllar içinde Sürrealizm, queer sanat, feminizm, moda ve çok daha fazlasının ikonu haline geldi.

Kasım 2022’de Meksikalı bir sanat koleksiyoncusu ve NFT meraklısı Martin Mobarok, Kahlo’nun bir çizimini satın aldı ancak daha sonra tezahürat yapan kalabalığın önünde yaktı. Mobarok, eseri bir NFT’ye dönüştürerek zaten ölümsüzleştirdiğini ve böylece orijinaline olan ihtiyacı ortadan kaldırdığını iddia etti.

Zamanının en büyük modern fotoğrafçısı ve gerçek bir şekil değiştirici olan Cindy Sherman, sanatsal bir araç olarak fotoğraf anlayışını kökten değiştirdi.

Ancak hiçbir zaman rastgele seçimler yapmaz. Tüm karakterleri medya kişiliklerinin, kurgusal karakterlerin ya da belirli sosyal grupların temsilcilerinin yansımalarıdır.

Louise Bourgeois, kariyerinde nispeten geç tanınmasına rağmen gerçek bir modern sanat efsanesidir. Küçük tekstil objelerinden büyük ölçekli enstalasyonlara kadar, Bourgeois’nın ana meşguliyeti kendi hafızasıdır: eserleri koruma duygusunu, ev kavramını, travma mekanizmalarını ve bilinçdışı arzuları araştırır.

Bunlardan en tanınmışı olan örümcek, kabus yaratan bir yaratık değil, Bourgeois’nın annesinin ve onun sevgisinin bir sembolüdür. Örümceğin tehditkar değil, sevgi dolu, şefkatli, ailesini korumakla ve ağını örmekle meşgul olması gerekiyor. Sanatçının ailesi bir goblen restorasyonu işi yapıyordu ve bu durum Bourgeois’nın sembolizmine ve tekstile olan ilgisine kesinlikle katkıda bulundu.

Büyük İngiliz Sürrealist Leonora Carrington, İkinci Dünya Savaşı sırasında Avrupa’dan kaçan pek çok sanatçıdan biriydi. En verimli yıllarını Meksika’da yerel halk sanatını inceleyerek ve kendi sanatını yaratarak geçirdi. Carrington 1970’lerde Meksika’daki kadın özgürlüğü hareketinin aktivistleri arasındaydı.

Bir gümrük memurundan ressama dönüşen Henri Rousseau gerçekten olağanüstü bir figürdü. Eleştirmenler onun naif çocuksu tarzıyla alay ederken en ilerici sanatçılardan bazıları onu övdü. Pablo Picasso bir keresinde Rousseau’nun eserlerini sokakta satarken buldu. Tarzına hayran kalarak hemen sanatçıyı buldu ve onuruna bir ziyafet düzenleyerek onu Ressamlar Kralı olarak taçlandırdı.

Tropikal flora ve fauna hakkındaki tüm bilgisi gezginlerin anlattıklarından ve hayvanat bahçeleri ile botanik bahçelere yaptığı ziyaretlerden geliyordu.

Eserlerinin efsanevi çağrışımlarına ve rüya gibi atmosferine rağmen Klimt, zamanının bilimsel ilerlemelerinden uzak değildi. Entelektüel Viyana salonlarının sık sık konuğu olan Klimt, döneminin psikiyatri ve tıp bilimine derin bir ilgi duyuyordu. Eserleri ilk bakışta göründüklerinden çok daha karmaşık ve entelektüeldi.

Dönemin diğer birçok sanatçısının aksine Klimt, kadın karakterlerini yalnızca fetişist semboller olarak sınırlamadı. Klimt’in kadınları, cinselliklerinin ve bu cinsellik üzerindeki kontrollerinin son derece farkında, iddialı ve eylem sahibi görünürler.

Hayatı boyunca derin sıkıntılar yaşayan ve takdir görmeyen Vincent van Gogh, gerçekte çığır açan bir sanatçıydı. Onun hikayesi acı çeken bir ruh, yanlış anlaşılan bir yetenek ve ezici bir yalnızlıktı.

Görünüşe göre Van Gogh resim yaparken fırçalarını yalıyordu ve ağır metal zehirlenmesi, onun çökmekte olan ruhsal durumuna etkide bulunmuş olabilir.

Fovist akımla ilişkili kilit sanatçılardan biri olan Matisse’in renk ve çizgiye dair benzersiz yaklaşımı, onu yaşadığı dönemde modern sanatın efsanesi haline getirdi. Matisse’in renk ve konuyu birbirinden ayırma fikri o dönem için çığır açıcıydı. Başka bir deyişle, çimenlerin yeşile, gökyüzünün de maviye boyanması gerekmiyordu.

1912 yılında Fas’a yaptığı seyahat hem üslubunu hem de konu seçimini etkileyerek çalışmaları üzerinde kalıcı bir etki bıraktı.

Yıkıcı alışkanlıkları ve eşsiz vizyonuyla huysuz bir dahi olan Pablo Picasso, büyük modern sanatçılar için bir model oldu. Birçok sanat akımının ve tekniğinin öncüsü oldu. Ressam, heykeltıraş, yazar ve hatta 1932’de kendi retrospektifini düzenleyerek sanat küratörü olarak çalıştı.

Kendisini seleflerinin bilgisiyle sınırlamayan yüksek eğitimli bir sanatçıydı. Aynı zamanda hevesli bir sanat koleksiyoncusuydu ve takdir edilmeyen çağdaşlarının eserlerini satın alıyordu.