Sahipsiz kalan bir cenazenin öyküsü

Ahmet Hakan’ın köşe yazısından ilgil kısım şöyle;

Akşam saatleriydi.

Telefonum çaldı.

Sedat Ergin, heyecanlı bir ses tonuyla şunları anlattı:

*

“Çok alakasız bir yerden öğrendim. Parıltı Vergin vefat etmiş. Kimsesi yokmuş. Cenazesi iki gün konutta kalmış. Çilingir marifetiyle konutunun kapısı açılmış. Polis iki gündür yana yakıla Parıltı Vergin’in bir yakınını arıyor, bulamıyormuş. Cenaze ortada kalmış.”

*

Haberi aldığım anda şoke oldum.

O Nur Vergin ki…

90’ların görüşlerine en çok başvurulan siyasetbilimcilerinin başında gelirdi.

Entelektüel formasyonuyla her vakit öncü fikirleri seslendirirdi.

“Paneller devri”nin vazgeçilmez isimlerindendi.

Laiklik tartışmalarının en kıymetli aktörlerindendi.

Sayısız talebe yetiştirmişti.

Akademinin en tanınan, en parlak, en enteresan hocalarındandı.

*

Aldığım haber üzerine şu üç şeyi yaptım:

*

BİR: Nur Vergin’e yakın olabilecek tüm arkadaşlarımı aradım.

*

İKİ: Konuyla ilgilenebilecek yetkilileri haberdar ettim.

*

ÜÇ: Hürriyet İstihbarat’ın olayı haberleştirmesini istedim.

*

Gece yarısına yanlışsız yeni bir haber aldım.

Problem halledilmiş.

Işık Hanım’ın bir yeğeni varmış, o bulunmuş ve cenazenin ortada kalması sorunu hallolmuş.

*

Ve sonraki gün…

Çok ancak çok şaşırdığım bir gelişme yaşandı.

*

Olay şuydu:

*

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Parıltı Vergin’in cenaze merasimine katılıyor ve merasimde ayrıyeten Işık Vergin’le ilgili enteresan tespitlerle dolu bir konuşma yapıyordu.

Anlattığım tüm bu kıssa…

Yaklaşık 12 saat içinde gerçekleşti.

*

Sahipsiz kaldığı için kaldırılamayan bir cenazeden…

Ülkenin Cumhurbaşkanı’nın katıldığı bir merasimle kaldırılan cenazeye…

*

Hayatın enteresan olduğunu biliyorduk.

Meğer ölüm de değişikmiş.

Hürriyet