Bir vakitler bilhassa kırsal bölümlerde ağır bir formda faaliyet gösteren su değirmenleri, son vakitlerde mısır ekimi azalmasıyla birlikte sayıları süratle düşüşe geçti. Günümüzde mısır ekimi pek olmadığından işlerinin çok azaldığını belirten 59 …
Bir vakitler bilhassa kırsal kesitlerde ağır bir biçimde faaliyet gösteren su değirmenleri, son vakitlerde mısır ekimi azalmasıyla birlikte sayıları süratle düşüşe geçti.
Günümüzde mısır ekimi pek olmadığından işlerinin çok azaldığını belirten 59 yaşındaki Halil İbrahim Alemdar, değirmenciliğin artık bitme noktasına geldiğini belirtti. Trabzon’un Araklı ilçesine bağlı Erenler Mahallesinde 1930 yılında yapılan değirmeni babasının vefatından sonra kendisi işletmeye başladığını kaydeden Alemdar, mısır ekimi olmayışından ötürü işlerinin artık bitme noktasına geldiğini söz etti.
“BİZDEN SONRA MESLEĞİ DEVAM ETTİRECEK KİMSE YOK”
Yaklaşık 40 yıl evvel işlerinin çok âlâ olduğunu fakat son yıllara hakikat işlerin süratle düşüşe geçtiğini belirten Alemdar, “Çocukluk yaşımdan beri bu mesleği yapıyorum. Babam vefat ettikten sonra değirmeni ben işletmeye başladım. Değirmen 1930 yılında yapıldı, ben de ikinci nesil olarak mesleği sürdürüyorum. 40 yıl evvel işlerimiz çok yeterli idi fakat vakitle düşüşe geçti. Şu anda ise neredeyse bitme durumuna geldi. Sebebi, mısır eken yok. Birden fazla fındık ekti. Hazır yiyecekler çıktı, hasebiyle bizim işlerimiz de geriledi. Ekseriyetle mısır öğütürüz ortada buğday da gelir lakin artık buğday da pek yok. Değirmen sayısı yalnızca bizim burada değil, Türkiye genelinde de azalıyor diye düşünüyorum. Trabzon’da bir elin parmağını geçmeyecek kadar değirmen sayısı azaldı diyebiliriz. 40 yıl evvel sayımız çoktu, yalnızca bu civarda 8 tane değirmen vardı. Bizden sonra bu mesleği devam ettirecek kimse yok. Benden sonra büsbütün biter. Çocuklarım var lakin bu mesleğe eğilimleri yok. Bu mesleği yapan aç kalmaz fakat ileri de pek gidemez. Zira mısır eken olmadığı için ekonomik olarak fazla getirisi olmuyor” diye konuştu.