Yan rollerin en komik isimlerinden biri olan Halit Akçatepe’nin esasen tiyatrocu bir aileden geldiğini hepimiz biliyorduk fakat dedesinin …
Kaynak: İslam Ansiklopedisi
1938 doğumlu Akçatepe 79 yaşında hayata gözlerini yumduğunda gerisinde 82 sinema, 12 dizi bırakır. Ayrıyeten 1 senaryosu, 4 direktörlüğü olduğunu da unutmayalım.
Kısacası 5 yaşında geçer kamera karşısına ve oradan bir daha hiç ayrılmaz. Eh bunda annesi Leman Hanım ve babası Sıtkı Bey’in de hisseleri büyüktür doğal. Ve ne şanslıdır ki ikisiyle de birlikte oynar.
Gelelim kendisinin büyük büyük dedesi Nevşehirli Damat İbrahim Paşa’ya… Paşa, Osmanlı’nın sıkıntı devirlerinden birinde, Lale Bölümü’nde sadrazamlık yapar.
Şehzadeliğinden beri yanında olduğu III. Ahmed tahta çıktıktan 15 yıl sonra sadrazam olur İbrahim Paşa ve 12 yıl bu misyonu sürdürür. 1730’da ise İşverene Halil İsyanı’nda öldürülür.
Paşa, Osmanlı’nın toprak kaybetmesi karşısında hükumetin başı olarak bir fetih siyaseti gütmez. Tersine barış içinde huzurlu günler hayal eder lakin koşulları ağır Pasarofça Antlaşması’nı da imzalar.
Bu mutabakattan sonra birinci iş tasarruf önlemleri alır. Ve 1721 yılı başında hazine 5675 kese (2 buçuk milyon akçe) fazla verir. Ve Paşa bu fazlayı genel olarak Sadabad üzere estetik yapılarda kullanır.
Bunun yanı sıra tulumba ve matbaanın kurulmasında yardımı olan Paşa, İstanbul ve memleketi Nevşehir’e kıymetli eserler yaptırır. Ayrıyeten edebiyatçıları, sanatkarları kollar ve bir bilim akademisi kurar.
Ancak Damat İbrahim Paşa halk katmanları ortasında sürüp giden sefaleti önleyemez ve bunun üzerine bir de şahsen katılmadığı Afgan seferinde yenik düşer. Paşa’nın yıldızı günbegün sönüyordur.
Derken 1730’un sonbaharında halk ayaklanır. İşverene Halil, Muşlu Beşe üzere isyankarlar III. Ahmed’den Paşa’yı ve onun damatlarını ister. Padişah baskılara dayanamaz ve 1 Ekim 1730’da…
Nevşehirli Damat İbrahim Paşa, sarayda öldürülür. Cesedi isyankarlara teslim edilir ve İstanbul’un sokaklarında gezdirildikten sonra III. Ahmed Çeşmesi civarına terk edilir.
‘Ve yıllar sonra torunu dedesinin sanata verdiği ehemmiyeti hatırlatırcasına beyaz perdede yüzümüzü çokça güldürür…’
