NERGİS AŞKIN – ÖZEL RÖPORTAJ Su sıralar A Ulusal ve Ümit Ulusal Gruplar Maç ve Oyuncu İzleme Antrenörü vazifesini yürüten Mandıralı, Nergis …
Su sıralar A Ulusal ve Ümit Ulusal Gruplar Maç ve Oyuncu İzleme Antrenörü vazifesini yürüten Mandıralı, Nergis Aşkın’ın sorularına samimiyetle yanıt verdi.
‘COVID’DEN ÖTÜRÜ İŞİMİ YAPAMIYORUM’?
Şu an Türkiye Futbol Federasyonu Riva Tesisleri’ndeyim. Burada vazifeliyim. Covid’den ötürü ben de kendi işimi yapamıyorum. Covid’den ötürü vize alamıyoruz. Yurt dışına gidemiyoruz. Ekipleri, oyuncuları izleyemiyoruz. Seyirci kısıtlaması var. Yalnızca ekrandan ziyadesiyle maç izlemeye çalışıyorum. Sahiden şiddetli bir süreç. Taraftarsız maçlar tatsız, tuzsuz, hiç keyif vermiyor. Bu süreci birlik beraberlik içinde bitireceğiz.
‘FUTBOLUN KURTULUŞU GENÇLERDE’
Türk futbolunun kurtuluşu, genç kuşağın başarısıyla orantılı. Çok yabancı oyuncu oynatıyoruz. Ekibin ismi kıymetli değil, 10 tane yabancıyla oynuyor. Bizim gençlerimizin önü kapanıyor, oynayamıyor. Oynayamadığı vakit da diğer alternatifler arıyor. Ömer Faruk Beyaz, Stuttgart ile anlaştı. Çok yetenekli bir oyuncu. Son devirde iki gün evvel Fatih Terim hocamız, iki tane genç; Kerem ve Halil’i oynattı. İkisi de çok hoş performans sergiledi. Trabzonspor da gençleri oynatıyor. Bunlar futbolun geleceği. Bunların sayısının artması lazım. Kaliteli yabancılara her vakit kapımız açık. Ben de Arçil ve Shota ile oynadım. Başka ekiplerde da çok kıymetli oyuncular var. Genç yetenekler, onlardan çok şey öğrendiler. Futbol o denli değerli bir şey ki bütün hayatımız değişiyor. Futbol demek; yalnızca top oynamak değil. Hayatın çok hoş tarafları var. Türk futbolunun kurtuluşunun bu gençlerde olduğunu düşünüyorum. Gençlere baht vermemiz lazım. Şampiyonluğa oynarken; daima gençleri oynatamazsınız lakin ortalara serpiştirebilirsiniz. Bunları yapmamız lazım. Oynadıkça değerler de ortaya çıkıyor.
‘GENÇLERİN AİLELERİ BİR AN EVVEL PARA KAZANSIN İSTİYOR’
Oynatamadığımız için. Amaçlar büyük oluyor büyük gruplarda; onlar fazla oynatamıyorlar. Başka kadrolar da kümede kalmak için bu gençlerimize talih veremiyorlar. Gençler ve aileleri, bir an evvel çocuklarımız top oynasın, para kazansın istiyorlar. Gençler de tez ediyor. Bugün aileleri tahminen o baskıyı yapıyorlar. Çok gezdik, gördük. Bizim gençlerimiz kadar yetenekli gençler ben hiçbir yerde görmedim. Öteki ülkelerin gençleri külliyen kendilerini futbola adıyorlar. Bizim gençlerimizde; 2-3 maç oynadıktan sonra biçim şemal değişiyor. Hisler değişiyor. Her şey değişiyor. Duygusal da bir milletiz lakin savaşçı bir ülkeyiz. Sahiplenen, koruyan, zayıfın yanında olan bir grubuz. Bu gençlerin biraz daha sabırlı olmaları lazım. Oynayamıyorum; çabucak teslim olup gideyim. Biraz sabırlı olsak, kadrosunun şablonunun içine sokabiliriz.?
YUSUF YAZICI VE ABDÜLKADİR ÖRNEĞİ
Ben bir örnek vereyim. Yusuf Yazıcı’yı Trabzonspor’da Rizespor’a karşı oynattığım vakit iki gol attı. Sonra baktım değişiyor. Kendine özgüveni de değişiyor. Abdülkadir Ömür’ü de daima egzersizlere alıyoruz. Durumumuz uygun olmadığı için hepsini oynatamıyoruz tabi. Fakat Abdülkadir’i egzersizlere alarak güçlendirdik. Bizden sonra gelen hoca da oynattı ve Türk futbolu bir Abdülkadir Ömür kazandı. Çok yetenekli bir oyuncu.
‘TAKIM BİRLİĞİ İÇİN O LİSANI KONUŞMANIZ LAZIM’
Nitekim bu gençleri isteyen kulüpler varsa Avrupa’da; gençken gitmeleri avantaj. Şayet bir ülkede yaşıyorsanız, o ülkenin lisanını konuşacaksınız. Kadronun başarısı için çok kıymetli. Sizin de fikirlerinizi söylemeniz ismine, ortak lisan konuşmanız lazım. Kendilerini oraya adarlarsa; alışmaları daha kolay olur. Ben 30 yaşında gittim. “Top mu oynayacaksın, lisan mi öğreneceksin” üzere fikirler daima başımda oldu. Sonuçta futbolun lisanı bir lakin, ekip birliği için sizin o lisanı konuşmanız lazım.
ALİ AKMAN OLAYI
Dayanak olmamız lazım. Onları sahiplenmemiz lazım. Ali Akman olayında, bir yanlış anlaşılmadan ötürü Ali Akman şu an top oynayamıyor. Frankfurt’la anlaşmış. Bu Ali Akman için yeterli bir şey değil, onun için kayıp. Ali Akman, Ümit Ulusal Kadromuzun oyuncusu. Allah’tan Tolunay Kafkas hocamız kampa alıyor. Bursaspor için de bir kayıp. Bursa çok kıymetli bir futbol kenti. Çok değerli oyuncular yetiştirmiş bir kent. Orada bir futbolcu fabrikası. Oynamamak futbolcunun en büyük düşmanı. Onu yöneten gerisindeki beşerler, hakikat yönlendirmeli. Yanlış yolu diyebilmeli.
‘GENÇLERİMİZ SAĞLIKLI YETİŞMİYOR’
Menajerler, oyuncuyu kendi himayesine alıyor. Ondan para kazanıyor, ondan sonra güle güle. Bu çocuğun saçından tırnağına kadar ilgilenmen lazım. Futbol yalnızca ömür değil. Bunun aile, taraftar, topluluk tarafı da var. O çocukları bilinçlendirmek lazım. Yetenekli çok oyuncumuz var ancak Türkiye’de altyapıya ehemmiyet verildiğini ben düşünmüyorum. Her vakit; ağabeyler, A ekipler kıymetlidir. Onlar güzellerse; genç kadro da kupa almışsa yöneticiler, “Bizim ekibimiz, kupa almış” derler. Biz bunları yıllarca yaşadık. Bu bakış açısıyla gençlerimiz sağlıklı yetişmiyorlar. Bu da onları, A kadroya çıktıkları vakit zahmetler yaşatıyor. Ben çok değerli ağabeylerim ortasında büyüdüm. Başka çocukların hepsi bu türlü şanslı değil. Herkes; A kadroda olsun diyor. Oradan biri sıyrılırsa; A ekibe çıkarsa herkes “bunu biz çıkardık” diyor. Bu çocuklar bizim geleceğimiz.
‘AURELİO İSTİKLAL MARŞINI ÖĞRENMEK İSTEDİ’
Bir yabancıyı Türk yapıp, Ulusal Takım’da oynatıyoruz. Gelenler istiyorsa; Türk olup oynamak, onlara da kapımız açık. Çok oyuncu biliyorum, İstiklal Marşı’nı bilmiyor. Yurt dışından gelip. Mehmet Aurelio, Fenerbahçe’ye geldi, İstiklal Marşı’nı söyledi. Zira öğrenmek istedi. Hissiyle, yüreğiyle oynamak istedi. Bu gençlere her şeyi öğretmek lazım.
‘YURTDIŞINI TARAMAMIZ LAZIM’
Yeni oyuncu keşfetmek için yurtdışına gidemedim, gidemiyorum şu anda. Aslında benim bu işi ne kadar yapabilirim, yapıyorum onu konuşmak lazım. Saha adamıyım ben aslında. Bu türlü bir misyon verildi Ulusal Takım’da ancak gidemiyorum. Covid-19’dan ötürü. Zahmet benim için. Çok oyuncu isimleri geliyor, bakmak, yerinde izlemek lazım. Bunları görüp, rapor etmemiz lazım. Türkiye ve İsviçre’de efsane oyuncular vardır. Benim gitmemle, teknik adamın gitmesi ortasında fark vardır. Beşerler senle konuşurken, senin onları ikna etme bahtın daha fazla. Öteki hocalara nazaran. Sen bir sembolsün. Bu sembolü, başka oyuncular için de kullanabiliriz. Ben 2005’te gittiğim vakit, aileleri heyecandan benle konuşamıyordu. Onlara değer, paha verdiğimi anlıyorlar. Covid’den ötürü hiçbir yere adım atamadım. Ülkemizde havuz belirli. Herkes biliyor. Onları gidip, canlı izlemenin de hiçbir manası yok bu sorunlu süreçte. Hepsi Ulusal Grup havuzu içinde. Öbür hocalarımız da bu oyuncuları biliyor. Bizim yurt dışını taramamız lazım. Yurt dışında futbola bakış açıları daha fazla, daha çok sahipleniyorlar. Temel eğitimleri, daha sağlam. Zira mecburlar. Orada bir ekol var. İş ahlakı, iş ciddiyetleri çok daha farklı. Gidemiyoruz, kimsenin ismini veremiyoruz. Benim işim oyuncu izlemek lakin oyuncuların hepsi havuzun içinde. Biz kimi izleyeceğiz? Bu süreç beni çok zorluyor. Bunun hüznünü yaşıyorum.
‘YURTDIŞINDA MAÇ SONRASI HAYAT BİTMİYOR’
Oynamak, bunu becermek lazım. Avrupa’da hepsi oynuyor bunu. İngiltere’de oynuyor. Kimse sızlanmıyor bundan. Biz sızlanıyoruz. 98’de Schalke’ye gittiğimde; şunu fark ettim. Maç kazanıyorsun, kaybediyorsun lakin hayat bitmiyor. Maç maç bakıyorlar orada. Yenildiğimiz vakit taraftar, “üzülme” diyor. Bizde yenildiğimiz vakit yer yerinden oynuyor. Bu türlü düşünceler yaşıyoruz. Bakış açısıyla ilgili bir şey bu. Büyük kadrolarda daima şampiyon olacaksın. İkinci olursan başarısız sayılıyorsun. Avrupa’ya gidiyorsun başarısız oluyorsun. Daima şampiyonluk olmuyor. Yönetenlerin de bu bakış açısından futbola bakmaları lazım.
‘PELKAS İLE EKUBAN’I ÖRNEK ALMALILAR’
Bizim vaktimizde beşerler maça gittiği vakit, “Ben Hami’yi, Ünal’ı, Abdullah’ı, Tolunay’ı izleyeceğim” deniyordu. İzlenme ve oyuncu kapasitesi çok daha farklıydı. Artık değerlendirdiğiniz vakit parmakla gösterecek kadar az değerli oyuncu sayısı görüyoruz. Çıkıyoruz, “olduk” diyoruz. Gençlerimiz üstüne koyarak, daha başarılı olabilirler. Daha iz bırakabilirler. Şimdi ekip oyunu daha ön planda. Kadroların oyun şablonunda, değerli oyuncular, grup uygunsa daha fazla ön plana çıkıyorlar. Evvelce daha yetenekli oyuncular vardı. Fenerbahçe’de Pelkas diye bir oyuncu var; geldiğinden beri üstüne koyarak ilerliyor. Bir oyuncunun yapabileceği her şeyi alanda yapabiliyor. Buna Türk oyuncuların da katılması lazım. Yabancı, Yunan bir oyuncudan bahsediyoruz. Bu ülkenin en değerli ekiplerinden Fenerbahçe’de oynuyor. Nasıl yüreğini koyuyor, gençlerin bunu görmesi lazım. Trabzonspor’da Ekuban diye bir oyuncu var. O denli yürekten oynuyor ki; Trabzonlu değil lakin formayı sahipleniyor. Gençlerimizin bunu öğrenmesi, kendilerini buna nazaran hazırlaması lazım. Yalnızca ömür, top oynamak değil. Seni memnun kılan, bir kitle var.
‘İSTEDİĞİM TEKLİFLER GELMİYOR’
Burada mütevazi olmak gerekiyor fakat ben göremiyorum. Topa çok düzgün vuran oyuncu göremiyorum, vuruyorlar. İnanın; dünyanın sayılı güzel vuran oyuncularından biriyim tahminen fakat ben bunun için çok çalıştım, fedakarlık yaptım. Kurallarım çalışmak için müsaitti. Ben çalışırken, öbürleri geziyordu. Antrenman bitince gidiyorlardı, ben kalıp çalışıyordum. Bana keyif vermiyor. Ronaldo’da, Messi’de, Koeman’da, Juninho’da çok güzel frikik atıyor ancak hepimizin tarzları farklı. Alex çok yeterli frikik atıyordu. Hagi ve Prekazi vardı. Ben bunu çalışarak başardım. Türkiye’de çok âlâ vuran bir oyuncu görmüyorum. Benim işim bu. Antalyaspor teknik yöneticiliğim oldu. Birinci başlangıcım orada. Sonra iki kez Trabzonspor oldu. Benim kimliğim orada. Hoş şeyler yaptık. Kısıtlı imkanlarla. İnsanların hafızasında; bizim vaktimizde dik oynadık. İnsanları sempatik gelen futbol oynatmaya çalıştık. Trabzonspor kendi alanında çekinmeyecek, korkak, ürkek oynamayacak. Deplasmanda farklı stratejiler olabilir ancak meskeninde sen rakibin üstüne oynayacaksın. Trabzonspor bu türlü oynamalı. Benim ideolojim buydu. Benim istediğim, beklediğim teklifler gelmediği için olmuyor.
‘ALLAH HER GRUBA ATİBA ÜZERE OYUNCU VERSİN’
Esasen koşullar ortada biliyorsunuz. Gayeniz olmalı. Ekonomik olarak hiç bakmadım olaya. Daima şunu istedim; kulübün iktisadı güçlü olsun da oyuncuyu oynatalım. Oyuncu oynatmak için, ekonominizin güzel olması lazım. Yerlileri yönetim ediyorsunuz, kendi tarafınıza çekiyorsunuz lakin yabancıyı çekemezsiniz. Onların takımdaşlığı yok. Onlar büsbütün buraya; top oynamaya ve para kazanmaya geliyorlar. Allah her ekibe Atiba üzere oyuncu nasip etsin. Forvette, kalede, orta alanda, defansta farklı meziyetlerde lakin o niyette oyuncu nasip etsin. Ekuban benim babamın oğlu değil. Bunları söylemek lazım. Atiba, 3 kere gidip geliyor. Türk oyuncuya bakıyorsun; daha yeni geliyor. Rakip alandan yeni dönüyor. 39 yaşında. Bizim çocuklarımızın altında kalan oyuncuları buraya getirip, Türk oyuncuların önünü de kapatmayalım.
‘TRABZON GEREKSİZ ÇOK OYUN ALDI’
Trabzonspor, geçen dönem şampiyonluğu kaçırdı. Stratejik kusurlar yapıldı; teknik yönetici konusunda. Giden, gelen, gitmemeliydi, gelmemeliydi üzere konuşabiliriz. Trabzonspor’un atanıyla, tutanı çok üst performans sergiledi. Çok oyuncu alındı. Trabzon futbol kenti diyoruz ancak; beşerler yalnızca top oynamak için geldiyse Türkiye’nin en âlâ kenti. Hem top oynayıp, hem yaşayayım; o kadar kolay değil. Trabzon, İstanbul değil. Küçük bir kent. Ömür alanı kısıtlı Trabzon’da. Çok oyuncu alıncı, adapte olma mühletleri uzuyor. İngiltere’den, Arjantin’den, Brezilya’dan geliyor. Sörloth kuzeyden geldi, fevkalâde performans gösterdi. Kimse beklemiyordu. Uğurcan, Karadeniz semalarında çok dolaştı. 26-27 yaşında Türkiye’nin birinci kalecisi oldu. Çok çalıştı; görüldükten sonra izliyoruz ve gurur duyuyoruz. Trabzonspor inişli, çıkışlı bir grafik çiziyor. Gereksiz çok oyuncu aldı Trabzonspor. Alınacak yerler belirli; kurulmuş sistemi onlarla güçlendirip, destek edebilirsiniz. Doğrusunu almak değerli. Son haftalarda beraberlik, otomatiğe bağlandı. Kazanabileceği maçları; kişisel yanlışlardan ötürü beraberlikle sonuçlandırdı. Bu kadro için güzel bir şey değil. Kazanma hissini tekrar harekete geçirmek kolay bir şey değil tabi.
‘TRABZON KAZANSIN İSTERİM LAKİN G.SARAY BİR TIK ÖNDE’
Bu maçlar topluluklar için çok değerlidir. Bunlar topluluklar için marka, etiket maçlardır. Trabzonspor, şampiyonluktan puan olarak uzaklaştı lakin bu maçı kazandığı vakit moral olarak daha uygun olacak. Gaye, Avrupa olacak. Öbür talihin yok zati. Galatasaray son hafta daha düzgün oynadı. Trabzonspor, kendi alanında son dakikada; penaltıyla maç berabere bitti. Aslında Uğurcan penaltıyı kurtarmıştı. Bu maçlarda kesin favori diyemeyiz. Trabzonspor’un ne yapacağı aşikâr değil. Şu an moral motivasyon olarak Galatasaray bir tık önde. Benim kimliğim Trabzonspor. Benim tuttuğum grup kazansın isterim ancak fair-play ruhu içinde oynansın. Biraz kendimize bakmamız lazım. Kadrosu yönetenler, kulübü yönetenler; tutturduk gidiyoruz bir VAR, bir hakem. Bunları da bir kenara koymamız lazım. VAR devam etmeli. Katkı da sağlıyor, yardımcı da oluyor. Bizim evvel önümüze bakmamız lazım. Hakem ve VAR’ı en son konuşmamız lazım fakat bizde en evvel konuşulan şey VAR ve hakemler. Bundan vazgeçmemiz lazım.
‘TOPA HALA ESKİSİNE YAKIN VURUYORUM’
8 yaşından beri futbol oynadığım için özlüyorum. O bana işlemiş artık. Keşke bir baht veren olsa da çıksak oynasak. Hissimizi, hasretimizi halı alanlarda gideriyoruz. Covid’den ötürü gidemiyoruz. Futbol bana nazaran her şey. Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Çok seviyorum. Topa hala, eskisine yakın vuruyorum. Benim ruhum bu. Orada bile keyif alıyorum. Benle oynamak güç tabi. Onun zorluğunu da yaşıyorlar. Eğleniyoruz, keyifli oluyoruz.
‘HOCAMIZ OTOMOBİLDE AĞLAMAYA BAŞLAMIŞ’
Bizim bir Bursaspor maçımız vardı. 3-0 yendiler. İkinci gol çok olağan bir goldü. Üçüncü golde hakem haksız bir penaltı verdi. Bu penaltı kararı bizi çok üzdü. “Futbolda her şey var” dedik. Soyunma odasında “Biz bu Bursa’yı, Trabzon’da eleyemez miyiz” diye konuştuk. Daima birlikte, “Eleriz” dedik. Yemeğe gittik. Hocamız da karşımda duruyor. Ben yemeğimi yedikten sonra, yanına gittim. Yanağından öptüm, yaşlı da bir adam olduğu için. Tercümana dedim “Sen merak etme. Bursa’yı eleyeceğiz, ben de 2 gol atacağım” dedim. Ben oradan ayrıldım. Hocamız yöneticilerle dönerken, otomobilde ağlamaya başlamış. Sormuşlar; “Hami bana kelam verdi, Hami kelam vermişse bu iş olur” demiş. Trabzon’da asla egzersizi iptal etmeyen hoca, antrenmanı iptal etti. Maç günü geldi. Kime sorarsam “Biz Bursa’yı eleyeceğiz fakat bir gol yiyeceğiz”, bir gol yemek, beş gol atmak demek. Ve biz maçı 5-1 aldık ve kupayı aldık. Ondan sonra hoca geldi bana sarıldı, teşekkür etti. Kupayı aldık. Unutulmaz bir dönüş maçıydı. İki gol attım fakat birini Soner’e yazmışlar. Değerli değil.
10 Bin TL’ye varan güzel geldin bonusu Misli.com’da