Melisa Vardal – “Kaybeden Kulübü” sinema müzikleri ve Rap sanatkarı Ozbi ile birlikte farklı üsluplarını bir ortaya getirdikleri proje “Rakılı …
Melisa Vardal – “Kaybeden Kulübü” sinema müzikleri ve Rap sanatkarı Ozbi ile birlikte farklı üsluplarını bir ortaya getirdikleri proje “Rakılı Live”dan sonra yıldızı parlayan müzisyen Gülce Duru, temmuz ve ağustos aylarında çıkardığı iki yeni müzik ile karşımıza çıkıyor: Uzun bir ortadan sonra çıkardığı solo mesleğinin birinci kesimi olan “Kuzgun” ve doğma büyüme yaşadığı semt olan Emirgan’a “Bir gün senden başka düşersem Mirgün, beni hatırla” diye seslenerek ağır hislerini yansıttığı modülü “Mirgün”. Duru ayrıyeten Eylül ayında çıkacak yeni teklisi “Sabah Vakti”nin de muştusunu veriyor. Müzik dünyasına süratli giriş yapan Duru’nun uzun yıllar kendinden bahsettireceği de muhakkak…
– Müzikle yolunuz nasıl birleşti?
Annem müziği çok sever, beni de beşikten itibaren müzik dinleterek, konserlere götürerek büyüttü. Müziğe her vakit ilgim vardı, biraz piyano dersi aldım, okul yıllarımda okul ortamında çeşitli aktivitelerle devam ettim ve lisede sokakta müzik söylemeye başladım. Üniversite eğitimim için yurtdışına gittiğimde müzik söylemeye devam etmedim. 10 sene orta verdikten sonra bahtıma “Kaybedenler Kulübü” sinema müzikleri projesine dahil oldum ve profesyonel müzik hayatım bu noktada başladı.
– Aslında eğitiminizde birinci durak müzik olmuyor, sanatın diğer bir kolu olan plastik sanatları tercih ediyorsunuz, sonrasında sizi müzik yapmaya çeken “Kaybedenler Kulübü” sinemasının müzikleri mi oluyor?
Evet lisans eğitimimi Paris 8 Üniversitesi’nde Plastik Sanatlar alanında tamamladım. Türkiye’ye dönüşte ise YTÜ’de Müzecilik Yüksek Lisansı’na devam ediyor bir yandan da bir sanat galerisinde çalışıyordum. Etkin olarak müzik yapmıyordum, benim için geçmişte kalmış bir uğraş idi. Sinema müzikleri grubundan Can Gox’la tanışıklığım vesilesiyle müziklerin üretim sürecine dahil oldum. Başlangıçta ileride güzel bir anı olur diye düşünüyordum. Hiçbirimiz bu kadar ses getireceğini öngörmemiştik. Sinemanın direktörü sevgili Tolga Örnek sinema müziklerini bir soundtrack albümü olarak yayınlamak istedi. Hem sinema hem de albüm yayınlandıkları andan itibaren çok sevildiler. Sinema tanıtım partilerindeki konserlerin devamı geldi. Ben de yıllardır içimde hissedip bir türlü dolduramadığım boşluğun müzik üretimi ve performanslarla dolduğunu farkettim. Arayıp durduğumun aslında bu olduğunu anlayınca başka işlerimi gerimde bırakıp sadece müziğe yöneldim. Bu uzun, çetrefilli ve çileli yola sapmış olmaktan ötürü hiç pişman olmadım
– Ozbi ile birlikte üç halinde ürettiğiniz “Rakılı Live” albümlerindeki modülleri beşerler hâlâ severek dinliyor, siz ardınıza baktığınızda bu projeyi nasıl görüyorsunuz?
Evet uzun yıllar da dinlenmeye devam edeceklerdir bence. Vaktin modasını aşacak, farklı tarzların bir ortaya gelmesiyle zenginleşen, Ozbi’nin güçlü kalemiyle yazdığı sözlerle fark yaratan, manalı, sorunu olan, ruha dokunan, zihni uyaran müzikler ürettik birlikte. Farklı şekil ve birikimlerimizle, gerek biz, gerekse projeye katkıda bulunan müzisyen arkadaşlarımız, şaşırtan, merak uyandıran, incelikli, “güzel bir tuhaflık” yarattık bence. Bu sürecin bana; bestecilik, yorumculuk, sahne performansı ve mesleksel birikim manasında büyük katkısı oldu. İsmimin daha çok duyulması için de natürel ki. Hoş andığım, birebir “Kaybedenler Kulübü” üzere müzik hayatımın mihenk taşlarından biri haline gelen bir proje oldu.
– Uzun bir ortadan sonra “Kuzgun” ve “Mirgün”ü yayınladınız. Kelamı ve müziği size ilişkin olan bu çalışmadan da bahsetmeden geçmeyelim.
“Kuzgun” benim birinci teklim. Her vakit yeri çok özel olacak. Piyano ile yaptığım besteyi çağdaş bestekar ve aranjör arkadaşım Uğurcan Öztekin düzenleyerek farklı hoşluklar kattı. Kendisiyle yapım ve üretim sürecini birlikte yürütüyoruz. Ses mühendisi arkadaşlarım Esra Arslan vokal kaydını aldı, Onur Güngör mix ve mastering’i yaptı. Kapak görselini müzisyen ve grafik dizayncı Sanat Deliorman hazırladı.
Çabucak akabinde “Mirgün”ü yayınladık. İsmini semtin eski isminden alan Mirgün, tarihi Boğaziçi köylerinden biri olan “Emirgan”a yazdığım bir müzik. Doğup büyüdüğüm, hala yaşamayı sürdürdüğüm, benliğimde, sanatsal üretimimde değerli yer tutan, yuva bildiğim, gönülden bağlı hissettiğim meskenime yazdığım bir ilan-ı aşk şiiri. “Mirgün”, Emirgan Korusu’nda, gitarda müzisyen arkadaşım Mustafa Soydemir’le birlikte, koru sakinleri kuşların, rüzgârda salınan ağaç kısımlarının sesleri eşliğinde canlı kaydedildi. Mastering tekrar Onur Güngör’e ilişkin, kapak görseli fotoğrafı ise İrem Demir tarafından çekildi.Eylül ayında ise yeni bir tekli “Sabah Vakti” dinleyicilerimle buluşacak.
“Ölüme karşı bir meydan okuma”
– Verdiğiniz röportajlarda işinizi severek yaptığınız anlaşılıyor, pekala sırf sevdiğiniz için mi üretiyorsunuz yoksa sanatın sizin için öteki bir manası de var mı?
Müzik sevmeden yapılacak iş değil esasen. Büyük emek, çalışma, sabır, kararlılık gerektiriyor. Sanatsal üretim hayatımda zaten, erkenden başladı. Tek çocuktum, ebeveynlerim ağır çalışıyordu, çok fazla yalnız vakit geçiriyordum, duygusal ancak hislerini kelamla pek söz edemeyen bir küçük insandım. Benim neslim vaktinde oyalanacak pek çok şey de yoktu. Annem beni de yanında temsillere, konserlere, sinemaya, stantlara götürürdü. Ben de erken yaşta, tiyatroya, dansa, müziğe, plastik sanatlara düşkün oldum ve bu alanlar vasıtasıyla kendimi tabir etmeye başladım. En başından beri sanatı meslek ve yaşantı edineceğim belirliydi aslında. Hangi alanda ilerleyeceğim muhakkak olana dek deneyip durdum. Bunlar varoluşla, tabiatımla ilgili… Daha sonraları aklım ermeye başlayıp, sanat ve müzecilik eğitimleri aldığımda, gözlemlediklerim, okuduklarım, tartıştıklarım doğrultusunda zihinsel planda da bir “anlam” oluştu. Sanat sadece onu üretenin kendini söz edişi olmaktan öte, insan tipi olarak her türlü ortak hissimizin ve tabiatın armağanı zihnimizin üretimi olan fikirlerimizin tabiri. Kendimizin aynası, görünenin ötesi, çıplak ve sıkıcı gerçeğin efsunlu, çarpıcı, keskin lisana gelişi. Bizi birbirimize yaklaştıran, birleştiren, hem ötekini anlamamıza, hem de kendimizi tanıyıp anlamamıza yarayan… Yıkıcı, yağmacı doğasıyla gezegeni yavaş yavaş tüketen insanın bence ender değerli üretimlerinden en biriciği… Ölümlü varlıklarımızın vakitte sürecek yankısı, yani vefata karşı bir meydan okuma. Vaktin ruhunun tarih yazımındaki kuru sözünü aşan ferdi, toplumsal bakışların rengârenk temsili…
