Sputnik’e konuşan köyün ağası Recep Kırmızı, baraj yapıldıktan sonra köprü yapılması için çok çalıştıklarını fakat sonuç alamadıklarını söylüyor …
Sputnik’e konuşan köyün ağası Recep Kırmızı, baraj yapıldıktan sonra köprü yapılması için çok çalıştıklarını fakat sonuç alamadıklarını söylüyor.
Kırmızı “Köye baraj yapıldıktan sonra perişan olduk. Tarlalarımız ve kimi konutlar karşıda kaldı. Köy ikiye bölündü. Ne yapacağımızı bilemedik. Köprü yapılması için DSİ’ye gittik, dilekçe verdik ‘biz bir şey yapamayız’ dediler. Köy Hizmetleri’ne gittik, belediyeye gittik fakat sonuç alamadık. 500 metrelik yol 30 km’ye çıktı. Perişan olduk. İnternetten muhtar ile birlikte tekne arayınca bunu bulduk ve getirdik. Hem üstüne su atıyor yanmaması için. Düğmesi var, basınca üstüne su atıyor. Denizaltı tehlike anında düğmeye basınca aşağı iniyor. Bununla suyun altına hiç inmedik, barajdır fazla derin değil, taşlar olabilir, tehlikelidir. Tek isteğimiz baraj üstünde bir köprü yapılmasıdır” formunda konuştu.
‘Halkımızı karşıdan karşıya ücretsiz taşıyoruz’
Köyün muhtarı Zeki Alakuş, baraj yapılınca köylülerin tarlalarına gitmekte zorlandığını ve mağdur olduklarını söyledi. Alakuş “Köylerin yolları buradan geçiyordu. Köprü yapılmadığı için köylüler mağdur oldu. DSİ köprü yapılmasına yanaşmadı. Karşıya otomobille geçme bahtı olmayınca biz de internete girerek bunu bulduk. Diğer dermanımız yoktu. Denizi olmayan köye denizaltı aldık. Halkımızı karşıdan karşıya ücretsiz taşıyoruz. Suyun altına giriyor lakin biz bilmediğimiz için biz girmedik. Olağanda bu denizaltına girebiliyor. Bize gösterdiler ancak biz denemedik” dedi.
© Sputnik / Sertac Kayar
Diyarbakır’ın merkeze bağlı Sur İlçesi’nin Harmanlar Köyü’nde 2010 yılında yapılan Pamukçay Barajı ile köy ikiye bölündü. Merkeze 40 km uzaklıkta bulunan köyde yapılan baraj ile köylülerin konutları farklı, tarlaları farklı yerde kaldı.
© Sputnik / Sertac Kayar
Karayoluna 500 metre uzaklıkta bulunan yol baraj ile 30 km’ye çıkınca, köylüler hem tarlalarına uzak düştü hem de okul ve ulaşım muhtaçlıklarını karşılamakta zorlandı.
© Sputnik / Sertaç Kayar
Köye köprü yapılması için ilgili kurumların kapısını çalan köylüler sonuç alamayınca kendi meselelerini kendileri çözdü.
Sertac Kayar
Köyün ağası 70 yaşındaki Recep Kırmızı, köy muhtarı ile birlikte internetten tekne aramaya başladı ve İzmir’in Aliağa İlçesinde gördükleri can filikasını almaya karar verdi. Denizlerde kullanılan ve oluşabilecek batma, yangın, çarpışma yahut çatışma üzere durumlarda içeridekilerin gemiyi inançlı halde terk etmelerini sağlayan can filikasını alan Kırmızı, tuttuğu TIR ile Diyarbakır’ın yolunu fiyat. Kırmızı köy için aldığı filikanın tüm masraflarını da kendisi öder.
© Sputnik / Sertac Kayar
Filikanın denizi olmayan köye götürülmesi de pek kolay olmadı. Köylülerin anlatımına nazaran, filika Diyarbakır’a getirilirken trafik polisleri tarafından durdurulmuş ve polisler “Diyarbakır’da deniz yok, bunu nereye götürüyorsunuz” diye sormuş. Yapılan görüşmelerin akabinde filika köye getirilerek baraja bırakıldı.
© Sputnik / Sertac Kayar
Yaklaşık 4 yıldır köyde kullanılan filika, 7 köy, yaklaşık 2 bin bireye hizmet veriyor. Günde bazen 10 saat çalıştığı belirtilen filikanın masraflarını da köyün ağası Kırmızı karşılıyor. Filikanın kaptanlığını da 14 yaşındaki Berzan yapıyor.
© Sputnik / Sertac Kayar
Köylülerin muhtaçlığı olunca muhtarı arayıp yardımcı oluyor. Köylüler, tarlalarına, okula ve öbür gereksinimler için filikayı kullanıyor.
© AFP 2020 / Sertac Kayar
Kimi köylüler filikaya binmekten korksa da muhtaçlık anında binmek zorunda kalıyor.
© Sputnik / Sertac Kayar
Bir yandan uzun karayoluna deva olan filika, başka yandan da karayolunun geçtiği bir köyle hasımlıkları olan Harmanlar Köyü sakinlerinin içini rahatlattı.
© Sputnik / Sertac Kayar
Köylülerin büyük bir kısmının ‘Denizaltı’ olduğunu bildiği filikanın, suyun altına da girdiği konuşuluyor. Köylüler, kullanmasını bilmedikleri için suyun altına inmediklerini ve barajın da müsait olmadığını söylüyor. Filika, köylünün tarlasına, öğrencilerin okula ulaşmasını sağlayan tek araç.
