Olağan gelişim gösteren çocuklar göz önüne alındığında, ekseriyetle çocuklar 30-36 ay ortası anaokuluna ve 66-72 ay ortası ise ilkokula …
Yaş, sadece sayılardan ibarettir. Lakin başkaları çocuktan çocuğa değişebilen ve daha yanlışsız karar alınmasına yardımcı olan belirleyicilerdir. Bir çocuğun okula başlaması değerlendirilirken hem kronolojik yaşı hem de gelişim durumu göz önüne alınmalı.
Okulun meskene yakınlığı ahengi kolaylaştırıyor
Çocuklar lakin rahat ve inançlı hissetiklerinde ahenk sağlama sürecini daha az sancılı atlatabiliyorlar. Öncelikle okulun fiziki pozisyonu epey kıymetli. Bilhassa küçük yaştaki çocuklar için ikamet ettiği konuta okulun yakın olması öneriliyor. Çocuk okula ulaşırken kendisini rahat hissederse okula ahengi kolaylaşacaktır.
Çocuğa konut içinde sorumluluk verilmeli
Ahenk sürecinde okuldaki fiziki kaidelerin sağlıklı ve çocuklar için uygun olması kıymetlidir. Bu yüzden çocuk okula başlamadan evvel ebeveynlerin okulu dikkatlice gezmeleri gerekiyor. Çocuk kendisini okulda inançta hissederse okulu daha çok sevecek ve ahenk süreci rahat atlatılacaktır. Çocuğun ahengini kolaylaştıran belirleyicilerden bir tanesi de çocuğun evvelce okul hakkında bilgilendirilmesidir.
Hangi okula gidecek, hangi günler, ne kadar müddet ile okulda kalacak, muhtaçlıklarını kime iletebilecek üzere temel durumların çocuğa sakince, dert verici olmadan açıklanması âlâ olacaktır. Bir öteki ahenk sürecinde kıymetli olan belirleyici, çocuğun mesken içerisinde sorumluluk almasına müsaade vermektir. Hiçbir sorumluluk almadan büyüyen ve kuralları olmayan çocukların, sorumluluk alan ve temel kurallar ile büyüyen çocuklara kıyasla ahenk konusunda zorlandıkları biliniyor.
Çeşitli nedenlerle okula gitmeyi reddedebiliyorlar
Şayet çocuk daha birinci baştan okulu reddediyor ise temelde okulu reddetmediği sadece ebeveynlerinden ayrılmak ile ilgili zorlandığı fikri gelebilir. Bu noktada ebeveynlerin okula gitmek konusunda ısrarcı olmamaları, çocuğun diğer hangi durumlarda ebeveynlerinden ayrılmakta zorlandığını tespit etmeleri ve gerekirse profesyonel yardım almaları gerekiyor. İkinci şart ise çocuğun bir mühlet okula gittikten sonra okulu reddetmesidir. Bu durum da ise birinci evvel okulda çocuğu rahatsız eden rastgele bir etkenin olup olmadığı araştırılmalı.
Zorla okula göndermek yerine yapan olunmalı
Çocuklar duygusal açıdan zahmetli hissettiklerinde reddediş davranışı sergileyebiliyorlar. Bu türlü bir durumda ebeveynlerin tehditle yahut ısrarla okula göndermeleri çocuğun yaşadığı duygusal çıkmazı daha da arttırabilir. Bu tavırların yerine profesyonel takviye alınması sürecin daha yapan olmasına imkan tanıyacaktır.
