Kütahya kent merkezine 10 kilometre uzaklıktaki Demirciören köyüne oturan 4 çocuk babası, emekli Yusuf Okçu, meskeninin yakınındaki boş yere 15 …
Eşinin vefatından sonra ağaçların tüm bakımını tek başına yaptığını anlatan Okçu, bahçesinde kızıl armut ile gelincik, paşa ve kedi başı elmaları üzere Kütahya’ya has meyve ağaçlarının kuşağını devam ettirmeye çalıştığını söyledi.
‘SUYU GETİRDİKTEN SONRA MEYVE FİDANI DİKTİM’
Bahçesinin kıymetini vurgulayan Okçu, “Mayıs ayından aralık ayının sonuna kadar daima meyve oluyor. Buraya pikniğe gelenler mevsimine nazaran dut, erik, elma, ceviz üzere meyvelerden toplayıp yiyebiliyorlar. Fazla ziyan vermemek koşuluyla alıp götürebiliyorlar. Buraya birinci geldiğimde 2 tane erik vardı. Birinci onları aşılayarak başladım. Varlıklı biri değilim, yalnızca emekliyim. Buralara su getirdim. Suyu getirdikten sonra meyve diktim. Beşerler ve kuşlar faydalansın istedim. Sabah kalktığımda birinci sabah namazına gidiyorum. Sonra hafif bir kahvaltı yapıyorum. Hanımla birlikte başlamıştık. Hanım 7 yıl evvel öldükten sonra ağaçların jenerasyonu tükenmesin diye her gün gelip çapa yapıyorum, sulayıp, gübreliyorum. Hanımla birlikte bu fidanları yetiştirelim dedik. Hatta onun ismine da 2 ceviz ağacı var. Sonuna kadar devam ettireceğim. Hanım öldükten sonra bana hayat veren bu ağaçlar oldu. O bana yardım ediyordu. Hasebiyle ölene kadar bakmakla yükümlüyüm. Zira ikimiz ortasında kontrat var” diye konuştu.
Bahçeyle uğraşırken kalp krizi geçirdiğini kaydeden Yusuf Okçu, 4 kere anjiyo olduğunu belirterek, “Bu meyveleri yetiştirirken ölürsem ‘bu yolda öleyim’ diye elimden geleni yaptım. Gözümün ışığı üzere bakıyorum, ‘ne kadar yararlı olabilirim’ diye düşünüyorum. Ölürsem de bu yolda öleyim. Yarı felç geçirdim, hastaneden çıkıp buraya geldim. Günde 2-3 kere dolaşıyorum. Hayatımı burada geçiriyorum. Bu bana hatıra olarak kalacak” dedi.
Yusuf Okçu’nun 800 nüfuslu köyde, kurduğu meyve bahçesi köylülerin yanı sıra köye gelenlerin de takdirini topladı.
